Skip to main content

Projekty w których biorą udział uczniowie naszego Liceum:

Nasi bohaterowie (G-Ł)

 

Wiktor Gieruszczak – biogram opracowany przez: fNP


{{Żołnierz infobox

|imię i nazwisko = Gieruszczak Wiktor

|imię i nazwisko org =

|pseudonim =

|rodzaj wojsk = lądowe

|stopień = [[oficer]]

|data urodzenia = 28 listopada 1896

|miejsce urodzenia = Morawska Ostrawa

|data śmierci = po II wojnie swiatowej

|miejsce śmierci = -

|siły zbrojne = Armia Hallera



|stanowiska = Oficer

|wojny i bitwy = I wojna światowa

|odznaczenia = Odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari V kl., Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.

|commons =

|wikiźródła =

|wikicytaty =

}}



'''Gieruszczak''' '''Wiktor''', właśc. '''Wiktor/Wiktoryn Emanuel Gieruszczak''' (ur. w 28 XI 1896r. w Morawskiej Ostrawie<ref>{{Cytuj |tytuł = Morawska Ostrawa |data = 2020-07-20 |data dostępu = 2020-10-28 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Morawska_Ostrawa&oldid=60447170 |język = pl}}</ref>, zm. po II wojnie światowej<ref>{{Cytuj |tytuł = II wojna światowa |data = 2020-10-08 |data dostępu = 2020-10-28 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=II_wojna_%C5%9Bwiatowa&oldid=61037206 |język = pl}}</ref> w 1945r.) – oficer zawodowy, członek POW.<ref>{{Cytuj |tytuł = POW |data = 2020-05-06 |data dostępu = 2020-10-28 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=POW&oldid=59692631 |język = pl}}</ref>

== Życiorys ==

Urodził się 28 XI 1896 r. w Morawskiej Ostrawie jako syn Franciszka, werkmistrza i Marii z domu Pustelnik. Wykształcenie zdobył w szkole ludowej w Cieszynie, absolwent Gimnazjum Polskiego w Cieszynie<ref>{{Cytuj |tytuł = Cieszyn |data = 2020-09-18 |data dostępu = 2020-10-28 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cieszyn&oldid=60875275 |język = pl}}</ref> (1914), 3 semestry Prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim<ref>{{Cytuj |tytuł = Uniwersytet Jagielloński |data = 2020-09-29 |data dostępu = 2020-10-28 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Uniwersytet_Jagiello%C5%84ski&oldid=60958544 |język = pl}}</ref> (1918). W czasie nauki szkolnej działał w skautingu.

=== Międzywojenna działalność Gieruszczaka ===

Po wybuchu I wojny światowe<ref>{{Cytuj |tytuł = I wojna światowa |data = 2020-10-18 |data dostępu = 2020-10-28 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=I_wojna_%C5%9Bwiatowa&oldid=61125720 |język = pl}}</ref>j w sierpniu 1914 r. wstąpił do Legionu Śląskiego a z nim do Legionów Polskich i przydzielony został do 3 Pułku Piechoty Legionów Polskich. W listopadzie 1914 r. zachorował na zapalenie płuc, leczył się w Cieszynie. Po powrocie ze szpitala 20 III 1915 r. wcielony do armii austro-węgierskiej do 31 Pułku Strzelców z Cieszyna. Skierowany do szkoły oficerów rezerwy w Opawie, po jej ukończeniu przeniesiony został do 20 Pułku Strzelców, z którym trafił na front włoski. Tam w 1916 r. został ranny. Awansował na chorążego, potem podporucznika. Po wyleczeniu powrócił do pułku i ponownie służył na froncie włoskim. W 1917 r. pułk przeniesiono na front rosyjski, potem rumuński, a następnie jego jednostka służyła jako oddział okupacyjny na Ukrainie, gdzie współpracował z Polską Organizacją Wojskową. W czerwcu 1918 r. uczestniczył w buncie w pułku, odesłany karnie na front włoski, oczekiwał rozprawy przed sądem polowym, do której nie doszło z powodu zakończenia wojny. W ostatnich dniach działań wojennych dostał się do niewoli włoskiej, a w niej zgłosił się do Armii Polskiej dowodzonej przez generała Józefa Hallera<ref>{{Cytuj |tytuł = Józef Haller |data = 2020-09-30 |data dostępu = 2020-10-28 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=J%C3%B3zef_Haller&oldid=60961090 |język = pl}}</ref>. Przydzielony do 13 Pułku Strzelców, jako dowódca kompanii.

=== Powrót i osiągnięcia ===

[[Plik:2014 Ostrawa, Nowy Ratusz 18.jpg|mały|Morawska Ostrawa - ratusz]]

Po powrocie do Polski, jesienią 1919 r. przeszedł kurs dla dowódców kompanii w Rembertowie. Zdemobilizowany na plebiscyt na Śląsku Cieszyńskim, zaangażowany był w działania Tajnej Organizacji Wojskowej.<ref>{{Cytuj |tytuł = Tajna Organizacja Wojskowa |data = 2018-08-05 |data dostępu = 2020-10-28 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tajna_Organizacja_Wojskowa&oldid=54109540 |język = pl}}</ref> Do służby czynnej powrócił w sierpniu 1920 r. i przydzielono go do 42 Pułku Piechoty (wchodzącego w skład 18 Dywizji Piechoty), na stanowisko dowódcy kompanii, a potem oficera operacyjnego sztabu dywizji. Po weryfikacji stopni posiadał stopień porucznika ze starszeństwem z dnia 1 VI 1919 r. Po zakończeniu wojen o granice został oficerem zawodowym Wojska Polskiego. W dalszym ciągu służył w 42 Pułku Piechoty (był m.in. dowódcą kompanii karabinów maszynowych), potem nieetatowy II oficer sztabu 18 Dywizji Piechoty w Łomży. Z dniem 1 VII 1923 r. otrzymał awans do stopnia kapitana. Przeniesiony został do 2 batalionu ciężkich karabinów maszynowych w Różanie (w tamtejszej szkole podchorążych piechoty). W marcu 1931 r. przeniesiony do 1 Batalionu Strzelców w Chojnicach. Tam otrzymał awans do stopnia majora (starszeństwo z dnia 1 I 1932 r.) i pełnił funkcję kwatermistrza.

=== Wojna ===

W wojnie obronnej 1939 r. był dowódcą I batalionu 13 Pułku Piechoty z Pułtuska, w walkach 24 IX 1939 r. pod Łomną został ciężko ranny i ewakuowany do szpitala w Modlinie. Po Kampanii Wrześniowej w niewoli niemieckiej, przebywał m.in. w oflagu VIII A w Murnau, nr jeńca 457. Losy po II wojnie światowej nie są znane.

== Odznaczenia ==

* Opis czynu w uzasadnieniu wystąpienia o nadanie Virtuti Militar<ref>{{Cytuj |tytuł = Order Virtuti Militari |data = 2020-10-01 |data dostępu = 2020-10-28 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Order_Virtuti_Militari&oldid=60974732 |język = pl}}</ref>i dla Wiktoryna Gieruszczaka: Dnia 27 IX 20 w akcyi flankowej na Janów otrzymał ppor. Gieruszczak rozkaz z kawalerją dywizyjną (około 40 jeźdźców i 1 k.m.) zajęcia miasteczka Janowa. 2 klm od miasta odcięły mu marszrutę 3 sotnie kozaków, ostrzeliwując gęsto jego oddział. Ppor. Gieruszczak [słowa nieczytelne – przyp. S.K.] obsadził skraj lasu ostrzeliwując się z karab. masz. z grupą 20 jeźdźców wysuwając się na prawą flankę mimo silnego ognia 2 pancerek nieprzyj. ze stacyi Janowo, posunął się naprzód, zajmując wzgórze dominujące nad całą okolicą zmuszając nieprzyjaciela do odwrotu aż do Janowa poczem wytrzymując na stanowisku trzymał je aż do nadejścia własnej artylerji i piechoty. W akcyi tej ppor. Gieruszczak nie poniósł żadnych strat, okazał wielką przytomność umysłu i zrozumienie sytuacji zagrzewając osobiście do wytrwania i energicznie przeprowadzając akcyę flankową. W dniu 2 XI 20 w trakcie zdobywania Łuninca ppor. Gieruszczak z gen. Krajewskim przed rozpoczęciem ataku przez 145 pp na skraju lasu na wschód od Wólki wyjechawszy z gen. Krajewskim przed własne linje pod najsilniejszym gradem kul w obecności samego Dowódcy Dywizji zachował zimną krew i przytomność umysłu czem wpłynął dodatnio na ducha 5-tej komp. 145 pp gotującej się do ataku, która widząc tak narażającego się z zapałem rzuciła się na linje bolszewickie zdobywając je i w pościgu za nieprzyjacielem zajmuje Łunin i sam Łuniniec. Ppor. Gieruszczak jako oficer ordynansowy i jako oficer frontowy okazał się bardzo dzielnym żołnierzem, energicznym, pełnym inicjatywy i przytomności umysłu. CAW<ref>{{Cytuj |tytuł = Centralne Archiwum Wojskowe |data = 2020-07-07 |data dostępu = 2020-10-28 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Centralne_Archiwum_Wojskowe&oldid=60331437 |język = pl}}</ref>, Kolekcja Orderu Vitruti Militari<ref>{{Cytuj |tytuł = Order Virtuti Militari |data = 2020-10-01 |data dostępu = 2020-10-28 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Order_Virtuti_Militari&oldid=60974732 |język = pl}}</ref>, sygn. I.482.82-7651

=== Ciekawostki ===

[[Plik:Virtuti Militari Grand Cross.jpg|mały|209x209px|Virtuti Militari]]

-Był żonaty, miał dwoje dzieci.

-W 1929 r. zmienił imię na Wiktoryn.

-Odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari<ref>{{Cytuj |tytuł = Order Virtuti Militari |data = 2020-10-01 |data dostępu = 2020-10-28 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Order_Virtuti_Militari&oldid=60974732 |język = pl}}</ref> V kl., Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.



== Przypisy ==

{{Przypisy

}}

== Bibliografia ==

* CAW,<ref>{{Cytuj |tytuł = Centralne Archiwum Wojskowe |data = 2020-07-07 |data dostępu = 2020-10-28 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Centralne_Archiwum_Wojskowe&oldid=60331437 |język = pl}}</ref> Kolekcja Orderu Virtuti Militari, sygn. I.482.82-7651, Rocznik Oficerski 1923, 1924, 1928, 1932,

*Elektroniczna baza danych „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”

*<nowiki>http://www.straty.pl/index.php/szukaj-w-bazie</nowiki> [dostęp 18.08.2018]. Order Virtuti Militari V kl. nadany dekretem Naczelnego Wodza (Dz. Pers. nr 2/1922).

*https://cieszynscybohaterowie.blogspot.com/



Uwagi do biogramu: Wiktor Gieruszczak, autorstwa: fBE, 

  1. Praca samodzielna, terminowa 
  2. Pozytywy: olbrzymi nakład pracy; dobrze streszczono życiorys; ok. 10 niepowtarzających się linków; Ambitna kompozycja :) 
  3. Zastrzeżenia: brak kategorii; niespójność opisu, np. tyt. podrozdziału: Międzywojenna działalność Gieruszczaka, a całość tekstu opisuje wydarzenia I wojny światowej, należałoby zmienić/usunąć tytuł
  4. Ocena: Bardzo dobry (pomimo braku kategorii)

Wiktor Gieruszczak – biogram opracowany przez: rWK

{{Żołnierz infobox
|imię i nazwisko = Wiktor/Wiktoryn Emanuel Gieruszczak
|imię i nazwisko org =
|pseudonim =
|rodzaj wojsk = lądowe
|zwycięstwa =
|grafika =
|opis grafiki =
|stopień grafika = PL Epolet por.svg
|stopień = [[major]]
|data urodzenia = 28l lstopada 1896 r.
|miejsce urodzenia = Morawska Ostrawa
|data śmierci = 1945+
|miejsce śmierci = -
|lata służby = od 1914 do 1945+
|siły zbrojne = [[Legion Śląski|Legiony Śląskie]], [[Legiony Polskie (1914–1918)|Legiony Polskie]]
|formacja =
|jednostki =
|stanowiska =
|wojny i bitwy = [[I wojna światowa]]<br />[[II wojna światowa]]
|późniejsza praca =
|odznaczenia = {{Order Virtuti Militari|Orderu Virtuti Militari}} {{Krzyż Walecznych}} {{Medal Niepodległości}} {{Medal Dziesięciolecia}} {{Medal za wojnę 1918-1921}}
|commons =
|wikiźródła =
|wikicytaty =
}}
== '''Wiktor/Wiktoryn Emanuel Gieruszczak''' ==

== Życiorys ==
Urodził się w [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]], a konkretniej w [[Morawska Ostrawa|Morawskiej Ostrawie]] 28.11.1896 r. Jego ojcem był Franciszek Gieruszczak, a matką Maria zd. Pustelnik. Był żonaty oraz posiadał dwójkę dzieci. W 1929 r. zmienił imię na Wiktoryn.

Wykształcenie nabywał w Polsce. Uczęszczał do szkoły ludowej w Cieszynie a następnie do Gimnazjum Polskiego (1914). Ukończył 3 semestry na wydziale Prawa w krakowskim [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]] (1918).

W trakcie uczęszczania do szkoły aktywnie udzielał się w [[Skauting|skautingu]]. W sierpniu 1914 roku w w wyniku [[I wojna światowa|I wojny światowej]] wstąpił do [[Legion Śląski|Legionu Śląskiego]], a z nim do [[Legiony Polskie|Legionów Polskich]]. Swój przydział otrzymał w 3 Pułku Piechoty Legionów Polskich. Jego karierę w Legionach Polskich przerwało groźne zapalenie płuc. Po powrocie do zdrowia w cieszyńskim szpitalu 20.03 1915 r. został wcielony do armii węgierskiej, a dokładnie do 31 Pułku Strzelców z Cieszyna. W wyniku wcielenia skierowany został do szkoły oficerów w Opawie. Po jej ukończeniu przeniesiony został z 31 do 20 Pułku Strzelców, po czym trafił na włoski front. W wyniku starcia w 1916 r. został poważnie ranny. W czasie rehabilitacji awansował dwukrotnie na stopnie [[Chorąży|chorążego]] i [[Podporucznik|podporucznika]], po czym wrócił na front. W 1917 r. cały pułk przeniesiono na front rosyjski a następnie rumuński. Po walkach współpracując z [[Polska Organizacja Wojskowa|Polską Organizacją Wojskową]] jego jednostka służyła jako oddział okupacyjny na Ukrainie. W czerwcu 1918 r. jego pułk zbuntował się za co Wiktor został karnie odesłany na front włoski, gdzie czekał na rozprawę w sądzie polowym, która nie odbyła się w wyniku zakończenia wojny. W ostatnich dniach wojny trafił do niewoli włoskiej. Znajdując się w niej przyłączył się do 13 Pułku strzelców w Armii Polskiej dowodzonej przed [[Józef Haller|gen. Józefa Hallera]], samemu zostając dowódcą kompanii.

Jesienią 1919r. w Rembertowicach przeszedł kurs na dowódcę kompanii. Po demobilizacji opartej na [[Plebiscyt na Śląsku Cieszyńskim, Spiszu i Orawie|plebiscycie na Śląsku Cieszyńskim]] angażował się w działania [[Tajna Organizacja Wojskowa|Tajnej Organizacji Wojskowej]]. Wtórnie zmobilizowany w sierpniu 1920 r. trafił do 42 Pułku Piechoty jako dowódca kompanii, a następnie oficer operacyjnego sztabu dywizji wraz z stopniem [[Porucznik|porucznika]] ze starszeństwem. Oficerem zawodowym Wojska Polskiego został po zakończeniu wojen o granice, jednocześnie nadal służąc w 42 Pułku Piechoty. W późniejszym czasie został nieetatowym II oficerem sztabu 18 Dywizji Piechoty w Łomży. Na stopień [[Kapitan|kapitana]] awansował z dniem 1.07.1923 r. i przeniesiony został do 2 batalionu ciężkich karabinów maszynowych w mazowieckiej Różanie. Został zreorganizowany w marcu 1931 r. do pierwszego batalionu strzelców w Chojnicach, gdzie otrzymał stopień [[Major|majora]], pełniąc funkcję kwatermistrza.

Wraz z rozpoczęciem [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w 1939 r. przejął dowodzenie nad I batalionem 13 Pułku Piechoty z Pułtuska. Biorąc aktywny udział w wojnie pod Łomża 24.09.1939 r. został ciężko ranny i ewakuowany do szpitala w Molinie. Po [[Kampania wrześniowa|Kampanii Wrześniowej]] w niewoli niemieckiej, przebywał m.in. w oflagu VIII A w Murnau, nr jeńca 457. Jego data śmierci oraz losy po II wojnie światowej nie są znane.

Został odznaczony m.in. [[Order Virtuti Militari|Orderem Virtuti Militari V kl]]., [[Krzyż Walecznych|Krzyżem Walecznych]], [[Medal Niepodległości|Medalem Niepodległości]], [[Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921|Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921]], [[Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości|Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości]].


'''Opis czynu w uzasadnieniu wystąpienia o nadanie Virtuti Militari dla Wiktoryna Gieruszczaka:'''

Dnia 27 IX 20 w akcyi flankowej na Janów otrzymał ppor. Gieruszczak rozkaz z kawalerją dywizyjną (około 40 jeźdźców i 1 k.m.) zajęcia miasteczka Janowa. 2 klm od miasta odcięły mu marszrutę 3 sotnie kozaków, ostrzeliwując gęsto jego oddział. Ppor. Gieruszczak [słowa nieczytelne – przyp. S.K.] obsadził skraj lasu ostrzeliwując się z karab. masz. z grupą 20 jeźdźców wysuwając się na prawą flankę mimo silnego ognia 2 pancerek nieprzyj. ze stacyi Janowo, posunął się naprzód, zajmując wzgórze dominujące nad całą okolicą zmuszając nieprzyjaciela do odwrotu aż do Janowa poczem wytrzymując na stanowisku trzymał je aż do nadejścia własnej artylerji i piechoty. W akcyi tej ppor. Gieruszczak nie poniósł żadnych strat, okazał wielką przytomność umysłu i zrozumienie sytuacji zagrzewając osobiście do wytrwania i energicznie przeprowadzając akcyę flankową.

W dniu 2 XI 20 w trakcie zdobywania Łuninca ppor. Gieruszczak z gen. Krajewskim przed rozpoczęciem ataku przez 145 pp na skraju lasu na wschód od Wólki wyjechawszy z gen. Krajewskim przed własne linje pod najsilniejszym gradem kul w obecności samego Dowódcy Dywizji zachował zimną krew i przytomność umysłu czem wpłynął dodatnio na ducha 5-tej komp. 145 pp gotującej się do ataku, która widząc tak narażającego się z zapałem rzuciła się na linje bolszewickie zdobywając je i w pościgu za nieprzyjacielem zajmuje Łunin i sam Łuniniec.



== Bibliografia ==

* CAW, Kolekcja Orderu Virtuti Militari, sygn. I.482.82-7651,
* Rocznik Oficerski 1923, 1924, 1928, 1932,
* Elektroniczna baza danych „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”
* <nowiki>https://cieszynscybohaterowie.blogspot.com/2018/09/wiktorwiktoryn-emanuel-gieruszczak-nr.html</nowiki>
{{SORTUJ:Wiktor_Gieruszczak}}
[[Kategoria:Żołnierze Wojska Polskiego]]
[[Kategoria:Oficerowie II Rzeczypospolitej]]
[[Kategoria:Order Virtuti Militari]]
[[Kategoria:Majorowie Wojska Polskiego]]
[[Kategoria:Medal Niepodległości]]
[[Kategoria:I Batalion Strzelców w Chojnicach]]
[[Kategoria:42. Pułk Piechoty]]
[[Kategoria:Jeniec niemiecki]]
[[Kategoria:Majorowie II Rzeczypospolitej]]
[[Kategoria:Armia Hallera]]
[[Kategoria:Urodzony w 1896 roku]]
[[Kategoria:Ludzie związani ze Śląskiem]]
[[Kategoria:Ludzie związani ze Śląskiem Cieszyńskim]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Morawskiej]]
[[Kategoria:Oficerowie]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Walecznych]]



Uwagi do biogramu: Wiktor Gieruszczak, autorstwa: rWK, 

  1. Praca samodzielna, terminowa (z poprawkami)
  2. Pozytywy: olbrzymi nakład pracy; dobrze streszczono życiorys; ok. 18 niepowtarzających się linków; i ok. 14 kat.
  3. Zastrzeżenia: brak 
  4. Ocena: Bardzo dobry (pomimo braku kategorii)

Karol Hessek – biogram opracowany przez: fSMAS

{{Żołnierz infobox

 |imię i nazwisko      = Karol Hessek

 |imię i nazwisko org  =

 |pseudonim            =

 |rodzaj wojsk         = lądowe

 |zwycięstwa           =

 |grafika              =

 |opis grafiki         =

 |stopień grafika      = PL Epolet kpt.svg

 |stopień              = [[Kapitan (ranga)|kapitan]] lekarz

 |data urodzenia       = 1889

 |miejsce urodzenia    = [[Andrychów]]

 |data śmierci         = 11 września 1947

 |miejsce śmierci      = [[Kraków]]

 |lata służby          = [[1918]]–[[1947]]

 |siły zbrojne         =

 |formacja             =

 |jednostki            =

 |stanowiska           =

 |wojny i bitwy        = <br />[[wojna polsko-ukraińska]],<br />[[wojna polsko-czechosłowacka]],<br />[[II wojna światowa]]<br>[[kampania wrześniowa]]

 |późniejsza praca     =

 |odznaczenia          =

 |commons              =

 |wikiźródła           =

 |wikicytaty           =

}}

'''Karol Hessek''' (ur. 1889 w Andrychowie, zm. 11 września 1947 w Krakowie) – [[Kapitan (ranga)|kapitan]] [[lekarz]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]], organizator [[Opieka zdrowotna|ochrony zdrowia]], pionier [[Medycyna pracy|medycyny pracy]].

 

== Życiorys ==

Urodził się w [[Andrychów|Andrychowie]], a wychował się we [[Frydek (Frydek-Mistek)|Frydku]]. Dyplom lekarski zdobył w 1915 r. na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim.]] W 1918 r. uczestniczył w [[Bitwa o Lwów (1918–1919)|obronie Lwowa]], następnie został kapitanem lekarzem w Wojsku Polskim. Podczas [[Wojna polsko-czechosłowacka|wojny z Czechosłowacją]] w 1919 r. został zastępcą Szefa Sanitarnego w Sztabie Frontu Śląskiego, wówczas prowadził Główny Punkt Opatrunkowy w [[Skoczów|Skoczowie]]. W [[Plebiscyt na Górnym Śląsku|plebiscycie]] na [[Górny Śląsk|Górnym Śląsku]] pracował na Wydziale Zdrowia Publicznego [[Polski Komisariat Plebiscytowy|Polskiego Komisariatu Plebiscytowego]] w [[Bytom|Bytomiu]], w [[Powstania śląskie|III Powstaniu Śląskim]] był naczelnym lekarzem [[11 Bytomski Pułk Piechoty im. Stanisława Żółkiewskiego|Pułku Bytomskiego]]. Od 1922 r. był inspektorem lekarskim na Wydziale Zdrowia Publicznego Wojewódzkiego Urzędu Śląskiego w [[Katowice|Katowicach]]. Od 1924 r. lekarz powiatowy w [[Świętochłowice|Świętochłowicach]]. Zamieszkał w [[Ruda Śląska|Rudzie Śląskiej]], gdzie założył Stowarzyszenie „Stara Strzecha” pomagające materialnie biednej młodzieży akademickiej. Od 1936 r. naczelnik Wydziału Zdrowia Publicznego Urzędu Wojewódzkiego w [[Kraków|Krakowie]]. Po kampanii wrześniowej znalazł się we Lwowie, a następnie został wywieziony przez [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Rosjan]] na Ural. W 1941 r. dostał się do [[Polskie Siły Zbrojne w ZSRR (1941–1942)|Armii Polskiej gen. Andersa]] i przeszedł z nią na [[Bliski Wschód]]. Został ciężko chory. Dzięki staraniom żony oraz pomocy Brytyjczyków w 1947 r. powrócił do kraju. Zmarł w Krakowie 11 września 1947 r.

 

== Twórczość ==

Karol Hessek jest kilku pierwszych polskich oryginalnych prac z zakresu medycyny pracy, jest m.in. współautorem książki: „Praca w hutach cynku i ołowiu pod względem bezpieczeństwa i higieny” (wydania: 1934, 1950)<ref>{{Cytuj |autor = Poznań Supercomputing and Networking Center-dL Team |tytuł = FBC |data dostępu = 2020-10-21 |opublikowany = FBC |url = http://fbc.pionier.net.pl/ |język = pl-pl}}</ref>

 

== Odznaczenia ==

 

*[[Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921|Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Polona |data dostępu = 2020-10-21 |opublikowany = polona.pl |url = https://polona.pl/item/rozporzadzeniem-rady-ministrow-z-21-9-1928-r-zostal-ustanowiony-za-wojne-1918-1921-r,ODYxODQ3NDA/0/#info:meta}}</ref>

 

== Zobacz też ==

* [[Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)]]

 

== Przypisy ==


#

{{Przypisy}}

 

== Bibliografia ==

* Szotek Halina, Zasłużyli na naszą pamięć…, s. 172

* https://cieszynscybohaterowie.blogspot.com/

 

[[Kategoria:Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (kampania wrześniowa)]]

[[Kategoria:Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921]]

[[Kategoria:Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)]]

[[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)]]

[[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-czechosłowackiej (strona polska)]]

[[Kategoria:Urodzeni w 1899]]

[[Kategoria:Zmarli w 1947]]

[[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-ukraińskiej (strona polska)]]d


Karol Hessek
kapitan lekarz
Data i miejsce urodzenia 1889
Andrychów
Data i miejsce śmierci 11 września 1947
Kraków
Przebieg służby
Lata służby 19181947
Główne wojny i bitwy
wojna polsko-ukraińska,
wojna polsko-czechosłowacka,
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Karol Hessek (ur. 1889 w Andrychowie, zm. 11 września 1947 w Krakowie) – kapitan lekarz Wojska Polskiego, organizator ochrony zdrowia, pionier medycyny pracy.

Życiorys

Urodził się w Andrychowie, a wychował się we Frydku. Dyplom lekarski zdobył w 1915 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa, następnie został kapitanem lekarzem w Wojsku Polskim. Podczas wojny z Czechosłowacją w 1919 r. został zastępcą Szefa Sanitarnego w Sztabie Frontu Śląskiego, wówczas prowadził Główny Punkt Opatrunkowy w Skoczowie. W plebiscycie na Górnym Śląsku pracował na Wydziale Zdrowia Publicznego Polskiego Komisariatu Plebiscytowego w Bytomiu, w III Powstaniu Śląskim był naczelnym lekarzem Pułku Bytomskiego. Od 1922 r. był inspektorem lekarskim na Wydziale Zdrowia Publicznego Wojewódzkiego Urzędu Śląskiego w Katowicach. Od 1924 r. lekarz powiatowy w Świętochłowicach. Zamieszkał w Rudzie Śląskiej, gdzie założył Stowarzyszenie „Stara Strzecha” pomagające materialnie biednej młodzieży akademickiej. Od 1936 r. naczelnik Wydziału Zdrowia Publicznego Urzędu Wojewódzkiego w Krakowie. Po kampanii wrześniowej znalazł się we Lwowie, a następnie został wywieziony przez Rosjan na Ural. W 1941 r. dostał się do Armii Polskiej gen. Andersa i przeszedł z nią na Bliski Wschód. Został ciężko chory. Dzięki staraniom żony oraz pomocy Brytyjczyków w 1947 r. powrócił do kraju. Zmarł w Krakowie 11 września 1947 r.

Twórczość

Karol Hessek jest kilku pierwszych polskich oryginalnych prac z zakresu medycyny pracy, jest m.in. współautorem książki: „Praca w hutach cynku i ołowiu pod względem bezpieczeństwa i higieny” (wydania: 1934, 1950)[1]

Odznaczenia

Zobacz też

Bibliografia

[[Kategoria:Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (kampania wrześniowa)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921]]
[[Kategoria:Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)]]
[[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)]]
[[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-czechosłowackiej (strona polska)]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1899]]
[[Kategoria:Zmarli w 1947]]
[[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-ukraińskiej (strona polska)]]

Uwagi do biogramu: Karol Hessek, autorstwa: fSM+AS,

  1. Praca w parze, termin "O"
  2. Zalety: olbrzymi nakład pracy!; dobrze streszczono długi biogram; ok. 25 niepowtarzających się linków i ok. 8 odnośników!; Dokładnie rozpisana bibliografia; odszukano publikację jego autorstwa;
  3. Niedociągnięcia: nie oznaczono w odnośnikach: związków z Frydkiem, ze Śląskiem, brak jednostek wojskowych w panelu żołnierz-info
  4. Ocena: -Celujacy



Karol Hessek – biogram opracowany przez: rGM

{{Żołnierz infobox
|imię i nazwisko = Karol Hessek
|imię i nazwisko org =
|pseudonim =
|rodzaj wojsk = lądowe
|zwycięstwa =
|grafika =
|opis grafiki =
|stopień grafika =
|stopień = kapitan lekarz
|data urodzenia = 1889
|miejsce urodzenia = Andrychów
|data śmierci = 10 września 1947
|miejsce śmierci = Kraków
|lata służby = 1918 - 1947
|siły zbrojne =
|formacja =
|jednostki =
|stanowiska =
|wojny i bitwy = bitwa polsko - bolszewicka
|późniejsza praca =
|odznaczenia =
|commons =
|wikiźródła =
|wikicytaty =
}}
Karol Hessek (ur. 1889 w [[Andrychów|Andrychowie]], zm. 1947 w 11 września 1947) – lekarz, organizator służby zdrowia, medycyny pracy.
== Życiorys ==
Urodził się w Andrychowie a wychował się we Frydku. Organizował ochronę zdrowia i był pionierem medycyny pracy. Dyplom lekarza zdobył w 1915 r. na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]].
W 1918 r. uczestniczył w obronie [[Lwów|Lwowa]] potem był kapitanem lekarzem w Wojsku Polskim. Podczas najazdu czeskiego w 1919 r. był zastępcą Szefa Sanitarnego w Sztabie Frontu Śląskiego. Prowadził Główny Punkt Opatrunkowy w [[Skoczów|Skoczowie]]. W plebiscycie na Górnym Śląsku pracował w Wydziale Zdrowia Publicznego Polskiego Komisariatu Plebiscytowego w [[Bytom|Bytomiu]]. W III Powstaniu Śląskim był naczelnym lekarzem Pułku Bytomskiego.
Od 1922 r. został inspektorem lekarskim w Wydziale Zdrowia Publicznego Wojewódzkiego Urzędu Śląskiego w Katowicach. Od 1924 roku był lekarz powiatowy w [[Świętochłowice|Świętochłowicach]]. W [[Ruda Śląska|Rudzie Śląskiej]], gdzie mieszkał.
Założył Stowarzyszenie „Stara Strzecha”, które pomagało materialnie biednej młodzieży akademickiej. Od 1936 r. był naczelnikiem Wydziału Zdrowia Publicznego Urzędu Wojewódzkiego w Krakowie.
Po wojnie obronnej w 1939 r. znalazł się we [[Lwów|Lwowie]], skąd został wywieziony przez Rosjan na [[Ural]]. W 1941 r. dostał się do Armii Polskiej gen. Andersa i przeszedł z nią szlak na [[Bliski Wschód]].
Ciężko chorego, dzięki staraniom żony i pomocy brytyjskiej 1947 r. wrócił do kraju.
Był autorem kilku pierwszych polskich oryginalnych prac z zakresu medycyny pracy, m.in.współautor książki: Praca w hutach cynku i ołowiu pod względem bezpieczeństwa i higieny (wydania: 1934, 1950). Zmarł w Krakowie 11 IX 1947 r.{{Przypisy}}
== Linki zewnętrzne ==
* http://www.halinaszotek.ox.pl/ksiazki-do-pobrania/zasluzyli-na-nasza-pamiec
{{SORTUJ:Hessek Karol}}
[[Kategoria:Zmarli w 1947]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1889]]
[[Kategoria:Lekarze]]
[[Kategoria:Medycyna pracy]]
[[Kategoria:Patriotyzm]]
[[Kategoria:Andrychów]]


Uwagi do biogramu: Karol Hessek, autorstwa: rGM,
  1. Praca ind., niemal terminowa
  2. Zalety: olbrzymi nakład pracy!; dobrze streszczono długi biogram; ok. 15 niepowtarzających się linków i ok. 6 odnośników!; Dokładnie rozpisana bibliografia; odszukano publikację jego autorstwa;
  3. Niedociągnięcia: nie oznaczono w odnośnikach: związków z Frydkiem, ze Śląskiem, brak jednostek wojskowych w panelu żołnierz-info
  4. Ocena: -Celujacy





Albert Holan – biogram opracowany przez: wMPMK.


 
{{Żołnierz infobox 
 |imię i nazwisko      = Albert Holan 
 |imię i nazwisko org  =  
 |pseudonim            =  
 |rodzaj wojsk         = lądowe 
 |zwycięstwa           =  
 |grafika              = https://media2.nekropole.info/2013/12/Albert-Holan.jpg 
 |opis grafiki         =  
 |stopień grafika      =  
 |stopień              = kapitan 
 |data urodzenia       = 28 marca 1898 
 |miejsce urodzenia    = [[Marklowice]], 
 |data śmierci         = 1940 
 |miejsce śmierci      = [[Charków]], [[II Rzeczpospolita|Polska]] 
 |lata służby          = 1920-1940 
 |siły zbrojne         =  
 |formacja             =  
 |jednostki            = Kpt. Piechoty <br />[[o]]<br />[[oficer poligonowy CWPiech]] 
 |stanowiska           = Kapitan piechoty, oficer poligonowy 
 |wojny i bitwy        = [[I wojna światowa]]<br />[[II wojna światowa]] 
 |późniejsza praca     =  
 |odznaczenia          = {{order|SKZ|}} {{order|MN|}} 
 |commons              =  
 |wikiźródła           =  
 |wikicytaty           =  
}} 
 
'''Albert Holan''' (ur. [[28 marca]] [[1898]] w [[Marklowice|Marklowicach]], zm. [[1940]] w 
Charkowie) – polski działacz społeczny, kapitan piechoty, oficer poligonowy CWPiech.  
 
== Życiorys == 
Urodził się 28 marca 1898 z w [[Marklowice|Marklowicach]] na Śląsku Cieszyńskim. Syn 
Jakuba i Elżbiety z Błażejów. W [[Wojsko Polskie|Wojsku Polskim]] służył ochotniczo w 31 
pp, uczestnik przewrotu wojskowego w Cieszynie, w 1918 roku. W 1919r. dostał się do 
niewoli czeskiej. Brał udział w organizowaniu plebiscytu na [[Śląsk Cieszyński|Śląsku 
Cieszyńskim]]. W 1920 przydzielony do [[4 Pułk Strzelców Podhalańskich|4 Pułku Strzelców 
Podhalańskich]], potem do 5 Brygady KOP i [[3 Batalion Strzelców Karpackich|3 Batalionu 
Strzelców Karpackich]]. Następnie oficer poligonowy [[Centrum Wyszkolenia Piechoty]].   
 
Odznaczony SKZ, MN, MPzaW, MDzON, oraz medalami w latach 1918–1921.   
 
Był zastępcą dowódcy (mjr [[Jan Mazurkiewicz (wojskowy)|Jana Mazurkiewicza]]) w [[Grupa 
III „Bielsko” Legionu „Zaolzie”|Grupie III "Bielsko" Legionu "Zaolzie"]], zorganizowanej w 
[[1938]] roku.   
 Został zamordowany w 1940 roku w Charkowie. Został pochowany w[[Piatichatki 
(Charków)|Piatichatkach]] na [[Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie|Cmentarzu Ofiar 
Totalitaryzmu]].  [[Plik:Krzyż Kaniowski.jpg|mały|1x1px]] 
 
== Ordery i odznaczenia == 
* SKZ  
* MN  
* MPzaW  
* MDzON  
 
== Przypisy == 
{{Przypisy}} 
 
== Bibliografia == 
* https://timenote.info/pl/Albert-Holan 
* http://www.muzeumkatynskie.pl/pl/53/13443/mediateka.html 
* https://drive.google.com/file/d/1LeQQ8hpNEcFyC8YgzxnN-cCnp9i283IQ/view 
 
{{Kontrola autorytatywna}} 
 
{{SORTUJ:Holan, Albert}} 
[[Kategoria:Członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej]] 
[[Kategoria:Ludzie związani ze Śląskiem Cieszyńskim]] 
[[Kategoria:Urodzeni w 1898]] 
[[Kategoria:Zmarli w 1940]] 
[[Kategoria:Działacze społeczni]] 
[[Kategoria:Marklowice]] 
[[Kategoria:Charków]] 
[[Kategoria:Śląsk Cieszyński]] 
[[Kategoria:1920 w Polsce]] d


Uwagi do biogramu: Albert Holan, autorstwa: wMPMK, 

  1. Praca grupowa, terminowa (niemal)
  2. Zalety: duży nakład pracy; dobrze streszczono życiorys; dokładny opis służby wojskowej; ok. 12 niepowtarzających się odnośników  i ok. 10 kategorii  (wykonanie gorsze: powinno być: Ludzie urodzeni w... ) 
  3. Zastrzeżenia: brak opisu służby wojskowej itd. w panelu żołnierz infobox; brak kategorii np: udział w wojnie PL-Cz
  4. Ocena: Bdb

Albert Holan – biogram opracowany przez: uLKEW.


{{Żołnierz infobox

|imię i nazwisko = Albert Holan

|imię i nazwisko org =

|pseudonim =

|rodzaj wojsk = lądowe

|zwycięstwa =

|grafika = https://media2.nekropole.info/2013/12/Albert-Holan.jpg?fbclid=IwAR3N2iihlohNL2zKVFbCG7f-hN4xdwmeTOU4C9oJgeUcAbNKc1oBkgcGY4E

|opis grafiki =

|stopień grafika =

|stopień = Oficer

|data urodzenia = [[28.03]] [[1898]]

|miejsce urodzenia = [[Marklowice]]

|data śmierci = [[?]] [[1940]]

|miejsce śmierci = [[Charków]]

|lata służby =

|siły zbrojne =

|formacja =

|jednostki =

|stanowiska = oficer poligonowy CWpiech.

|wojny i bitwy = [[I wojna światowa]], <br />[[II wojna światowa]]

|późniejsza praca =

|odznaczenia = {{SKZ}} {{MN}} {{MPzaW}} {{MDzON}}

|commons =

|wikiźródła =

|wikicytaty =

}}

'''Albert Holan''', (ur. 28.03 [[1898|1899]] w [[Marklowice|Cieszynie]], zm. [[1940|1956]] w Charkowie) – syn Jakuba i Elżbiety z Błażejów, [[Oficer|kapitan]] poligonowy CWPiech.

== Życiorys ==

Z początku służył Polsce jako kapitan piechoty, jednak z czasem zyskał tytuł oficera. Brał udział w przewrocie organizowanym w Cieszynie. Jeden z organizatorów plebiscytu na Śląsku Cieszyńskim. W 1919 dostał się do niewoli czeskiej. W 1920 został przydzielony do czwartego pułku strzelców podhalańskich.

== Odznaczenia ==

* [[MN|Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari]]

* [[SKZ|Srebrny Krzyż Zasługi]]

* [[MPzaW|Medal Niepodległości]]

* MDzON

== Bibliografia ==

# media2.nekropole.info

# [https://koperlo.blogspot.com/ koperlo.blogspot.com/]

XMA Header Image

media2.nekropole.info

media2.nekropole.info




Uwagi do biogramu: Albert Holan, autorstwa: uLKEW.


  1. Praca grupowa, terminowa 
  2. Zalety: streszczono życiorys; ok. 10 niepowtarzających się odnośników   
  3. Zastrzeżenia: Za krótki biogram (brak info jak zginął); skromny opis służby wojskowej itd. w panelu żołnierz infobox; brak kategorii (np: udział w wojnie PL-Cz; miejscowości, z którymi był związany: Ludzie urodzeni w... )
  4. Ocena: db

Wybrałyśmy tę postać z racji jej pochodzenia. Obie wychowałyśmy się niedaleko Marklowic i często tam jeździmy, prez co zbudowałyśmy nasz sentyment oraz przywiązanie, a także w jakiejś skali możemy się utożsamić z tym Bohaterem Narodowym.






Albert Holan – biogram opracowany przez: uWKZM.

Albert Holan (ur. 28 marca 1898 w Marklowicach,data śmierci jest nieznana) – kapitan piechoty, oficer poligonowy w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie.

Urodził się w rodzinie Jakuba i Elżbiety Holanów. Służył jako ochotnik w Wojsku Polskim w 31 Pułku Piechoty. Uczestnik Przewrotu Wojskowego w Cieszynie. W 1919r. dostał się do czeskiej niewoli. Brał udział w organizowaniu Plebiscytu na Śląsku Cieszyńskim. W 1920 roku został przydzielony do 4 Pułku Strzelców Podhalańskich, a następnie do 5 Brygady Korpusu Ochrony Pogranicza i 3 Batalionu Strzelców. Jest zapisany na liście zgłoszonych w programie "KATYŃ… OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA". Był ofiara represji sowieckiego reżimu. Został zamordowany w Charkowie. Pochowany został na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu.

Odznaczenia

Medal Niepodległościowy, medale 1918-1921 i medal 10-lecia oraz odznaczenie Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków

Źródła i bibliografia


Albert Holan


Kapitan

Data i miejsce urodzenia

28 marca 1898
Marklowice

Data i miejsce śmierci

Nieznana
Charków

Przebieg służby

Lata służby

od 1918

Siły zbrojne

31 Pułk Strzelców Kaniowskich Brygada KOP „Polesie” 4 Pułk Strzelców Podhalańskich 3 Batalion Strzelców Karpackich

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa,
Kampania wrześniowa

Odznaczenia

Medal Niepodległościowy

Uwagi do biogramu: Albert Holan, autorstwa: uWKZM, 

  1. Praca grupowa, terminowa 
  2. Zalety: dobrze streszczono życiorys; dokładny opis służby wojskowej; ok. 7 niepowtarzających się odnośników  i ? kategorii  (nie załączyły się do pracy ??) ; próba opisu służby wojskowej itd. w panelu żołnierz infobox; 
  3. Zastrzeżenia: brak kategorii np: udział w wojnie PL-Cz; panel żołnierz infobox wypełniony jedynie częściowo; pomięnięta informacja, na którą się powołujecie o Legionie Zaolzie.
  4. Ocena: +db
  5. Wybrałyśmy Alberta Holanda, ponieważ naszym zdaniem zasługuje na to, aby o nim wspomnieć jako o bohaterze Śląska Cieszyńskiego. Był on ofiarą represji sowieckiego reżimu i walczył w II Wojnie Światowej. Starał się o losy naszego kraju, aby Polska była wolna i Niepodległa. Udało nam się znaleźć jedną „ekstra” informację na temat Alberta Holanda, że jest zapisany na liście zgłoszonych w Programie "KATYŃ… OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA". (...)





Edward Jastrzębski – biogram opracowany przez: fRP


Wybrałem tą postać ponieważ pracowała w strumieniu skąd jest moja babcia. 

Jastrzębski ( Gajer) Edward urodził się 04.03 1893 r. w Teleśnicy Sannej w woj. lwowskim jako syn Jana Gajera i Antoniny z Zasłockich. W czasie I wojny światowej służył w armii austriackiej. W 1918 r. wstąpił do 5 Lwowskiego Pułku Artylerii Polowej I Dywizji Wojska Polskiego. Jako dowódca batalionu dnia 14 VIII 1920 r. odparł atak bolszewickiej kawalerii pod Huciskiem, za to został odznaczony orderem Virtuti Militarii V klasy. Studia prawnicze skończył we Lwowie. Od spokrewnionej rodziny  przyjął nazwisko Jastrzębski. W 1927 r. zdał egzamin na notariusza. Zamieszkał w Bielsku, pracował u notariusza dr. St. Dyboskiego, prowadził jego drugą kancelarię w Strumieniu. Po śmierci St. Dyboskiego został mianowany notariuszem w Strumieniu oraz naczelnikiem Urzędu Rozjemczego ds. kredytowych rolnictwa. Pierwszego stycznia 1934 r. objął stanowisko notariusza w Skoczowie, po Albercie Czaji. Włączył się w życie lokalnej społeczności, założył Spółdzielczy Związek Chrześcijański Szewców i Rymarzy, zorganizował koło Ligi Morskiej i Kolonialnej. Pomagał bezrobotnym znajdować pracę, wspierał organizacje charytatywne. W ostatnich dniach sierpnia 1939 r. wraz z rodziną wyjechał do Zamościa. Był ścigany przez gestapo, przyjął nazwisko Franciszek Groński. W 1942 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie zajął się handlem. Schronienia udzielił mu były starosta cieszyński Jan Plackowski. W dniu 15 VI 1943 r. dr Jastrzębski został zatrzymany, rozpoznany i osadzony na Pawiaku. Rozstrzelano go prawdopodobnie 15 VII 1943 r.  

 

{{Żołnierz infobox 

 |imię i nazwisko      = Jastrzębski (Gajer) Edward 

 |imię i nazwisko org  =  

 |pseudonim            =  

 |rodzaj wojsk         = lądowe 

 |zwycięstwa           = jako dowódca batalionu 14.08.1920 odparł atak bolszewickiej kawalerii pod Huciskiem 

 |grafika              =  

 |opis grafiki         =  

 |stopień grafika      =  

 |stopień              =  

 |data urodzenia       = [[4 marca]] [[1893]] 

 |miejsce urodzenia    = [[Teleśnica Sanna]] 

 |data śmierci         = [[ 15 lipca]] [[1943]] 

 |miejsce śmierci      = [[Warszawa]] 

 |lata służby          =  

 |siły zbrojne         = [[Armia Austro-Węgier]]<br />[[5 Lwowski Pułk Artylerii Polowej I Dywizji Wojska Polskiego]]  

 |formacja             =  

 |jednostki            =  

 |stanowiska           = notariusz 

 |wojny i bitwy        = [[I wojna światowa]],[[wojna polsko-bolszewicka]] 

 |późniejsza praca     = [[prawnik, notariusz]] 

 |odznaczenia          = [[order Virtuti Militarii V klasy]] 

 |commons              =  

 |wikiźródła           =  

 |wikicytaty           =  

}} 

 

== Źródła i bibliografia == 

Zasłużyli na naszą pamięć, wybór i opracowanie Halina Szotek, Skoczów 2019. 

[https://katalog-slownik.kc-cieszyn.pl/ https://katalog-slownik.kc-cieszyn.pl/document/85288] 

{{DEFAULTSORT:Kuczera, Paweł}} 

[[Kategoria:Polacy – oficerowie armii austro-węgierskiej]] 

[[Kategoria:Ludzie związani z Cieszynem]] 

[[Kategoria:Urodzeni w 1898]] 

[[Kategoria:Zmarli w 1975]] 

[[Kategoria:Polscy dyrygenci]] 

[[Kategoria:Wojsko Polskie]] 

[[Kategoria:I wojna światowa]] 

[[Kategoria:Polscy kompozytorzy]] 

[[Kategoria:Śląsk Cieszyński]] 

[[Kategoria:Skoczów (gmina)]] 



Uwagi do biogramu: Edward Jastrzębski, autorstwa: fRP,
  1. Praca samodzielna, terminowa
  2. Pozytywy: dobrze streszczono życiorys;
  3. Zastrzeżenia: brak linków w treści artykułu i błędne odnośniki (nie ta postać, nie oznaczono miejscowości, z któymi był związany). Zadanie niewykonane zgodnie z poleceniem.
  4. Ocena: +dost.

Edward Jastrzębski – biogram opracowany przez: gJB


d== '''''*Jastrzębski (Gajer) Edward''''' == 

urodzony 4 marca 1893r. w Teleśnicy Sannej  

syn Jana Gajera i Antoniny z Zasłockich  

walczył w wojsku austrackim na froncie wschodnim 

w 1918r. 5. Lwowskiego Pułku Artylerii Polowej i Dywizji Wojska Polskiego  

otrzymał order [[Order Virtuti Militari|Virtuti Militarii]] V klasy po odparciu [[Bolszewicy|ataku bolszewików]]  

odbył studia prawnicze we [[Lwów|Lwowie]]  

w 1927r. zdał egzamin na [[Notariusz|notariusza]] i zamieszkał w Bielsku 

prowadził drugą kancelarię dr. St. Dyboskiego w [[Strumień (miasto)|Strumieniu]] 

po śmierci Dyboskiego został mianowany notariuszem w Strumieniu 

w 1934r. przeniósł sie do Skoczowa na stanowisko notariusza 

czynnie włączył się w życie społeczne- założył Spółdzielczy Związek Chrześcijański Szewców i Rymarzy; pomagał bezrobotnym znaleźć pracę i wspierał organizacje charytatywne 

 

<nowiki>*</nowiki>nie przyjął propozycji zostania burmistrzem [[Skoczów|Skoczowa]]  

 

<nowiki>*</nowiki>w 1939r. wyjechał z rodziną do [[Zamość|Zamościa]]  

 

<nowiki>*</nowiki>ścigany przez gestapo przyjął nazwisko Franciszek Groński 

 

<nowiki>*</nowiki>w 1942r. przeniósł się do [[Warszawa|Warszawy]]  

 

<nowiki>*</nowiki>1943r. został rozpoznany i osadzony  

 

<nowiki>*</nowiki>rozstrzelano go prawdopodobnie 15 lipca 1943r. 


Uwagi do biogramu: Edward Jastrzębski, autorstwa: gJB 

  1. Praca samodzielna, terminowa
  2. Pozytywy: streszczono życiorys (dlaczego forma równoważników zdań?); kilka linków w treści artykułu
  3. Zastrzeżenia:  brak odnośników (nie oznaczono np. miejscowości, z którymi był związany). Brak panelu Żołnierz Infobox. Zadanie niewykonane zgodnie z poleceniem.
  4. Ocena: dost.

Antoni Kaczmarczyk
ilustracja
podpułkownik
Data i miejsce urodzenia 16 stycznia 1897
Frydek
Data i miejsce śmierci po 1945
nieznane
Przebieg służby
Lata służby od 1918
Siły zbrojne Wojsko Polskie
Jednostki 56 Pułk Piechoty
4 Pułku Huzarów
12 Pułk Piechoty
59 Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwy I wojna światowa]
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa
Odznaczenia



Antoni Kaczmarczyk (ur. 16 stycznia 1897 we Frydku Mistku, zm. po 1945) – syn Antoniego i Karoliny z domu Szosty, starszy oficer Wojska Polskiego.

Życiorys

Ukończył szkołę ludową i gimnazjum w Przemyślu. Po wybuchu I wojny światowej 4 IX 1914 r. zgłosił się do służby w Legionie Wschodnim. Przez jego rozpad, będąc w wieku przedpoborowym wrócił do Przemyśla by kontynuować naukę. Wcielony do armii austro-węgierskiej 13 X 1915 r. z przydziałem do 56 Pułku Piechoty z Wadowic. Skierowano go na kurs oficerów rezerwy w Opawie. 3 V 1916 r. został odkomenderowany na front . Tego samego roku 17 lipca pod Oleną k. Monasterzysk został ranny w plecy i trafił do niewoli rosyjskiej. W 1917 r. wrócił z niewoli i jako podporucznik trafił do macierzystego 56 Pułku Piechoty. Niedługo potem przeniesiono go do 4 Pułku Huzarów, z którym trafił na front, gdzie przebywał do 4 XI 1918 r.

W Wojsku Polskim służbę rozpoczął 16 XI 1918 r. zgłaszając się w Przemyślu do Legii Oficerskiej. Wkrótce objął dowództwo plutonu, a potem kompanii ochotników z żywiecczyzny, skierowanych z odsieczą Lwowa, z którymi walczył od 21 listopada w okolicach Przemyśla. Niebawem oddział ten został wcielony do 12 Pułku Piechoty z Wadowic. W szeregach tej jednostki walczył przeciw Ukraińcom i bolszewikom do 15 III 1921 r. Po weryfikacji stopni był porucznikiem ze starszeństwem z dnia 1 IV 1919 r. W 1923 r. awansował do stopnia kapitana i dowodził szkołą podoficerską 12 Pułku Piechoty. W latach 1930-1932 ukończył Wyższą Szkołę Wojenną w Warszawie, natomiast nie otrzymał dyplomu. W tym czasie mianowano go majorem ze starszeństwem z dnia 1 I 1931 r. Jego kolejnym przydziałem był 59 Pułk Piechoty z Inowrocławia, gdzie objął funkcję dowódcy I batalionu, a następnie kwatermistrza.

Brał udział w Kampanii Wrześniowej, w stopniu podpułkownika w 59 Pułku Piechoty w ramach 15 Dywizji Piechoty przydzielonej do Armii „Pomorze”. Dywizja ta uczestniczyła w walkach w korytarzu pomorskim i w bitwie nad Bzurą. Po jej zakończeniu przebywał w niemieckich obozach jenieckich m.in. w oflagu XI B Braunschweig (nr jeńca: 1741), II C Woldenberg i VII A Murnau. Dalsze losy po zakończeniu II wojny światowej pozostają nieznane.

Życie prywatne

Żonaty, miał jedno dziecko.

Ordery i odznaczenia

    Bibliografia



    {{DEFAULTSORT:Kaczmarczyk, Antoni}}
    [[Kategoria:Obrońcy Polski przed agresją ZSRR (1939)]]
    [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)]]
    [[Kategoria:Polacy w I wojnie światowej]]
    [[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)]]
    [[Kategoria:Urodzeni w 1897|Kaczmarczyk, Antoni]]
    [[Kategoria:Odznaczeni Orderem Virtuti Militari]]
    [[Kategoria:Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości]]
    [[Kategoria:Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921]]
    [[Kategoria:Absolwenci Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie]]
    [[Kategoria:Polacy – wojskowi armii austriackiej]]

    {{Żołnierz infobox
     |imię i nazwisko      = Antoni Kaczmarczyk
     |imię i nazwisko org  =
     |pseudonim            =
     |rodzaj wojsk         = lądowe
     |zwycięstwa           =
     |grafika              =
     |opis grafiki         =
     |stopień grafika      = PL Epolet pplk.svg
     |stopień              = podpułkownik
     |data urodzenia       = 16 stycznia 1897
     |miejsce urodzenia    = Frydek
     |data śmierci         = po 1945
     |miejsce śmierci      = nieznane
     |lata służby          = od 1918
     |siły zbrojne         = [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]]
     |formacja             =
     |jednostki            = [[56 Pułk Piechoty]]<br />[[4 Pułku Huzarów]]<br />[[12 Pułk Piechoty]]<br />[[59 Pułk Piechoty]]
     |stanowiska           =
     |wojny i bitwy        = [[I wojna światowa]]]<br />[[wojna polsko-bolszewicka]]<br />[[II wojna światowa]]<br />[[kampania wrześniowa]]
     |późniejsza praca     =
     |odznaczenia          = {{order|VM|KS}} {{order|KW|1}}
     |commons              =
     |wikiźródła           =
     |wikicytaty           =
    }}

    '''Antoni Kaczmarczyk''' (ur. [[16 stycznia]] [[1897]] we [[Frydek-Mistek|Frydku Mistku]], zm. po 1945) – syn Antoniego i Karoliny z domu Szosty, [[starszy oficer]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]].

    == Życiorys ==
    Ukończył szkołę ludową i gimnazjum w Przemyślu. Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowe]]<nowiki/>j 4 IX 1914 r. zgłosił się do służby w [[Legion Wschodni|Legionie Wschodnim]]. Przez jego rozpad, będąc w wieku przedpoborowym wrócił do [[Przemyśl|Przemyśla]] by kontynuować naukę. Wcielony do armii austro-węgierskiej 13 X 1915 r. z przydziałem do [[56 Pułk Piechoty Wielkopolskiej|56 Pułku Piechoty]] z Wadowic. Skierowano go na kurs oficerów rezerwy w [[Opawa|Opawie]]. 3 V 1916 r. został odkomenderowany na front . Tego samego roku 17 lipca pod Oleną k. Monasterzysk został ranny w plecy i trafił do niewoli rosyjskiej. W 1917 r. wrócił z niewoli i jako podporucznik trafił do macierzystego 56 Pułku Piechoty. Niedługo potem przeniesiono go do [[4 Pułk Huzarów|4 Pułku Huzarów]], z którym trafił na front, gdzie przebywał do 4 XI 1918 r.

    W [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsku Polskim]] służbę rozpoczął 16 XI 1918 r. zgłaszając się w Przemyślu do [[Legia Oficerska|Legii Oficerskiej]]. Wkrótce objął dowództwo plutonu, a potem kompanii ochotników z żywiecczyzny, skierowanych z odsieczą [[Lwów|Lwowa]], z którymi walczył od 21 listopada w okolicach Przemyśla. Niebawem oddział ten został wcielony do [[12 Pułk Piechoty (II RP)|12 Pułku Piechoty]] z Wadowic. W szeregach tej jednostki walczył przeciw [[Wojna polsko-bolszewicka|Ukraińcom i bolszewikom]] do 15 III 1921 r. Po weryfikacji stopni był porucznikiem ze starszeństwem z dnia 1 IV 1919 r. W 1923 r. awansował do stopnia kapitana  i dowodził [[Szkoła podoficerska|szkołą podoficerską]] 12 Pułku Piechoty. W latach 1930-1932 ukończył [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższą Szkołę Wojenną]] w Warszawie, natomiast nie otrzymał dyplomu. W tym czasie mianowano go majorem ze starszeństwem z dnia 1 I 1931 r. Jego kolejnym przydziałem był [[59 Pułk Piechoty Wielkopolskiej|59 Pułk Piechoty]] z Inowrocławia, gdzie objął funkcję dowódcy I batalionu, a następnie kwatermistrza.

    Brał udział w [[Kampania wrześniowa|Kampanii Wrześniowe]]<nowiki/>j, w stopniu podpułkownika w 59 Pułku Piechoty w ramach [[15 Dywizja Piechoty (II RP)|15 Dywizji Piechoty]] przydzielonej do [[Armia „Pomorze”|Armii „Pomorze”]]. Dywizja ta uczestniczyła w walkach w korytarzu pomorskim i w [[Bitwa nad Bzurą|bitwie nad Bzurą]]. Po jej zakończeniu przebywał w niemieckich obozach jenieckich m.in. w oflagu XI B Braunschweig (nr jeńca: 1741), II C Woldenberg i VII A Murnau. Dalsze losy po zakończeniu II wojny światowej pozostają nieznane.

    == Życie prywatne ==
    Żonaty, miał jedno dziecko.

    == Ordery i odznaczenia ==

    * [[Order Virtuti Militari]]
    * [[Krzyż Walecznych]]
    * [[Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921|Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921]]
    * [[Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości]]
    *
    {{Przypisy
    }}

    == Bibliografia ==

    * CAW, Kolekcja Orderu Virtuti Militari, sygn. I.482.62-5219.
    * ''Rocznik Oficerski 1923,'' Warszawa, Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
    * ''Rocznik Oficerski 1924,'' Warszawa, Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
    * ''Rocznik Oficerski 1928,'' Warszawa, Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
    * ''Rocznik Oficerski 1932,'' Warszawa, Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
    * Stawecki Piotr, ''Oficerowie dyplomowani wojska Drugiej Rzeczypospolitej'', Wrocław i in. 1997, s. 98.
    * Elektroniczna baza danych "Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką" <nowiki>http://www.straty.pl/index.php/szukaj-w-bazie</nowiki> [dostęp: 18 VII 2018].
    * https://cieszynscybohaterowie.blogspot.com/2018/09/antoni-kaczmarczyk-nr-krzyza-4177.html
    * Elektroniczne Wojskowe Biuro Historyczne https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanydetale_wyszukiwarka_bazy_personalne/127650/

    {{DEFAULTSORT:Kaczmarczyk, Antoni}}
    [[Kategoria:Obrońcy Polski przed agresją ZSRR (1939)]]
    [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)]]
    [[Kategoria:Polacy w I wojnie światowej]]
    [[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)]]
    [[Kategoria:Urodzeni w 1897|Kaczmarczyk, Antoni]]
    [[Kategoria:Odznaczeni Orderem Virtuti Militari]]
    [[Kategoria:Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości]]
    [[Kategoria:Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921]]
    [[Kategoria:Absolwenci Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie]]
    [[Kategoria:Polacy – wojskowi armii austriackiej]]

    Uwagi do biogramu: Antoni Kaczmarczyk, autorstwa: wAG2,

    1. Praca samodzielna, terminowa 
    2. Pozytywy: olbrzymi nakład pracy!; ok. 25 niepowtarzających się linków i ok. 10 odnośników!; Dokładnie rozpisana bibliografia; w panelu żołnierz-info: opisano jednostki wojskowe; odszukano profil EWBH;
    3. Elementy do poprawy: nie oznaczono w odnośników: związku z Frydkiem, ze Śląskiem
    4. Ocena: Celujacy


    Rudolf Krótki  (oprac.: uKB)

    Rudolf Krótki

    Rudolf Krótki (ur. 24 października 1892 roku w Chybiu, zm. 1940r w Chybiu) – Policjant

    Życiorys

    Rudolf Krótki urodził się 24 października 1892 w Chybiu. Był synem Ludwika i Zuzanny z Szymalów. Pracował jako zawodowy policjant.

    W I wojnie światowej walczył w armii austriackiej. Od 25 listopada 1918 roku do 14 lipca 1922 roku w Żandarmerii Krajowej Księstwa Cieszyńskiego, następnie w PWŚl. Do 30 września 1922 roku służbę pełnił na Posterunku w Chybiu w powiecie bielskim, a od 1 października 1922 roku w Komisariacie, następnie na Posterunku w Zebrzydowicach w powiecie cieszyński i tam nadal we wrześniu 1939 roku.

    Ordery i odznaczenia

    • MPzaW

    • MDzON

    Przypisy



    panel :

    == Opis parametrów ==


    ; imię i nazwisko : Rudolf Krótki

    ; grafika : https://media2.nekropole.info/2013/12/Rudolf-Krotki.jpg

    ; opis grafiki : Rudolf Krótki w mundurze

    ; data urodzenia : 24 października 1892

    ; miejsce urodzenia : [[Chybie]]

    ; data śmierci : 1940

    ; miejsce śmierci : [[Chybie]]

    ; życiorys : Rudolf Krótki urodził się 24 października 1892 w [[Chybiu]]. Był synem Ludwika i Zuzanny z Szymalów. Pracował jako zawodowy policjant. W [[I wojnie światowej]] walczył w armii austriackiej. Od 25 listopada 1918 roku do 14 lipca 1922 roku w [[Żandarmerii]] Krajowej Księstwa Cieszyńskiego, następnie w PWŚl. Do 30 września 1922 roku służbę pełnił na Posterunku w Chybiu w [[powiecie Bielskim]], a od 1 października 1922 roku w Komisariacie, następnie na Posterunku w Zebrzydowicach w [[powiecie Cieszyńskim]] i tam nadal we wrześniu 1939 roku.

    ; lata służby : 1914-1939

    ; siły zbrojne : [[armia Austro-Węgier]]

    ; wojny i bitwy : [[I wojna światowa]]

    [[Wojna polsko-bolszewicka]]

    ; późniejsza praca : [[Żandarmeria]] [[Księstwa Cieszyńskiego]], [[Policja]] [[Województwa Śląskiego]]

    ; odznaczenia : MPzaW, MDzON

    ; źródła : http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/10333  


    Uwagi do biogramu: Rudolf Krótki (oprac.: uKB)

    1. Praca samodzielna, terminowa 
    2. Pozytywy: sporynakład pracy; ok. 10 niepowtarzających się linków; streszczona bibliografia; w panelu żołnierz-info: dużo szczegółów; 
    3. Elementy do poprawy: nie oznaczono kategorii/odnośników 
    4. Ocena: B. dobry
    Rudolf Krótki (oprac.: rNB)


    {{Żołnierz infobox

     |imię i nazwisko      = Rudolf Krótki

     |imię i nazwisko org  = 

     |pseudonim            = 

     |rodzaj wojsk         = lądowe

     |zwycięstwa           = 

     |grafika              = 

     |opis grafiki         = 

     |stopień grafika      = 

     |stopień              = 

     |data urodzenia       = [[24 października]] [[1882]]

     |miejsce urodzenia    = [[Chybie]]

     |data śmierci         = [[1940]]

     |miejsce śmierci      = 

     |lata służby          = do [[1939]]

     |siły zbrojne         = [[Plik:Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png|20px]] [[Armia Austro-Węgier]]

     |formacja             = 

     |jednostki            = 

     |stanowiska           = Starszy posterunkowy w Policji Województwa Śląskiego

     |wojny i bitwy        = [[I wojna światowa]]

     |późniejsza praca     = 

     |odznaczenia          = MDzON, MPzaW

     |commons              = 

     |wikiźródła           = 

     |wikicytaty           = 

    }}


    '''Rudolf Krótki''' (ur. 24 października [[1892]] w [[Chybie|Chybiu]], zm. [[1940]] pochowany w [[Miednoje|Miednojach]]).


    == Życiorys ==

    Rudolf Krótki urodził się 24 października 1892 w Chybiu. Był on synem Ludwika i Zuzanny z rodziny Szymalów.  Z zawodu [[starszy posterunkowy]] w Policji Województwa Śląskiego (PWŚl).


    W [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] walczył w [[Armia Austro-Węgier|armii austriackiej]]. 


    W Żandarmerii Krajowej [[Księstwo Cieszyńskie|Księstwa Cieszyńskiego]] uczestniczył od 25 listopada [[1918]] aż do 14 lipca [[1922]], potem już w PWŚl.


    Służbę, jaką jeszcze pełnił była służba na Posterunku w Chybiu<ref>wtedy jeszcze powiat bielski.</ref> do 30 września 1922 roku. Od 1 października pełnił funkcje na komisariacie, więc zapewne pracował czasem całą dobę.


    Następnym miejscem jego pracy był Posterunek w [[Zebrzydowice (województwo śląskie)|Zebrzydowicach]] aż do września 1939.


    Zmarł w 1940, pochowany został na Polskim Cmentarzu Wojennym, Miednoje.


    == Ordery i odznaczenia ==

    * [[Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości]] (MDzON)

    * [[Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921]] (MPzaW)


    == Przypisy ==

    {{Przypisy}}


    == Bibliografia ==

    * http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/10333


    {{DEFAULTSORT:Krótki, Rudolf}}

    [[Kategoria:Polacy w I wojnie światowej]]

    [[Kategoria:Urodzeni w 1892]]

    [[Kategoria:Zmarli w 1940]]

    [[Kategoria:Ofiary zbrodni katyńskiej]]

    [[Kategoria:Ludzie związani ze Śląskiem Cieszyńskim]]


    Uwagi do biogramu: Rudolf Krótki (oprac.: rNB)

    1. Praca samodzielna, terminowa 
    2. Pozytywy: sporynakład pracy; ok. 13 niepowtarzających się linków;  6 kategorii/odnośników; panel żołnierz-info: dużo szczegółów; 
    3. Zastrzeżenia: poNie podano mijescowości w kategoriach
    4. Ocena: +B. dobry


    Karol Kubeczka (oprac.: rJBAK)


    {{Żołnierz infobox

    |Imię i nazwisko

    Karol Kubeczka

    |Imię i nazwisko org

    |Pseudonim

    |Rodzaj wojsk

    |Zwycięstwa

    |Grafika

    |Opis grafiki

    |Stopień grafika

    PL policja 1938-39 st przod.svg

    Stopień

    [[Stopień policyjny|Starszy przodownik]] [[Policja Państwowa|Policji Województwa Śląskiego]]

    |Data urodzenia

    31 października 1896

    |Miejsce urodzenia

    Karwina

    |Data śmierci

    [[1940]]

    |Miejsce śmierci

    [[Twer]]

    |Lata służby

    22 listopada 1918 do 14 lipca 1922

    |Miejsce służby

    [[Armia Austro-Węgier|armii austriackiej]].


    [[22 listopada 1918 roku rozpoczął służbę dla [http://kwartalnik.csp.edu.pl/kp/archiwum-1/2019/1-22019/4269,Policja-Wojewodztwa-Slaskiego-i-jej-komendanci-19221939.html Żandarmerii Krajowej Księstwa Cieszyńskiego], w której pozostał, aż do 14 lipca 1922 roku. W swoim życiu obejmował wiele stanowisk:

    * Komenda Rezerwy https://pl.wikipedia.org/wiki/Katowice - do 21 września 1922 roku,

    * Posterunek Policji w https://pl.wikipedia.org/wiki/Pruchna[[Pruchna|Pruchnej]] (powiat cieszyński) - do 30 stycznia 1923 roku,

    * Posterunek Policji w https://pl.wikipedia.org/wiki/Czechowice-Dziedzice [[Dziedzice (Czechowice-Dziedzice)|Dziedzicach]] (powiat bielski) - do 19 lipca 1925 roku,

    * Komisariat Policji w https://pl.wikipedia.org/wiki/Tarnowskie_G%C3%B3ry [[Tarnowskie Góry|Tarnowskich Górach]] - do 1 marca 1928 roku,

    * Posterunek Policji w https://pl.wikipedia.org/wiki/Mikuszowice [[Mikuszowice|Mikuszowicach]] (powiat bielski) - do 31 października 1933 roku,

    * Komisariat Policji w https://pl.wikipedia.org/wiki/Bielsko-Bia%C5%82a[[Bielsko-Biała|Bielsku]] - do 20 grudnia 1938 roku,

    *Komendant ekspozytury Komisariatu Karwina-Szyb "Henryk" - do września 1939 roku. ]]


    |Siły zbrojne

    |Formacja

    Żandarmeria Krajowa Księstwa Cieszyńskiego

    |Jednostki

    |Stanowiska

    |Wojny i bitwy

    Wojna 1918 – 1921

    |Późniejsza praca

    Przodownik w komisariacie

    |Odznaczenia

    Krzyż Zasługi oraz Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921.

    |Commons

    |Wikiźródła:Karol Kubeczka

    |Wikicytaty

    http://ksiegicmentarne.muz HYPERLINK "http://ksiegicmentarne.muz⦁/"⦁ eumkatynskie.pl/wpis/10388



    Karol Kubeczka (ur. 31 października 1896 w Karwinie, zm. 1940) - policjant

    Urodził się w rodzinie Karola i Anny Zajiców. Od 22 listopada 1918 do 14 lipca 1922 służył w Żandarmerii Krajowej Księstwa Cieszyńskiego, następnie w PWŚl. Później także służył w Komendzie w Katowicach, na Posterunku Pruchna, Posterunku Dziedzice, Komisariacie Tarnowskie Góry, Posterunku Mikuszowice, Komisariacie w Bielsku. Był przodownikiem w komisariacie PWŚl. Karwina – Szyb „Henryk”. W 1938 został komendantem ekspozytury Komisariatu Karwina-Szyb "Henryk". Odznaczony został Krzyżem Zasługi oraz Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918 – 1921. Jest zapisany na li HYPERLINK "https://pl.wikipedia.org/wiki/Ofiary_zbrodni_katyńskiej_–_zamordowani_w_Kalininie"ście ofiar zbrodni katyńskiej. Zamordowany w Twerze.

    Odznaczenia

    Krzyż Zasługi oraz Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921.

    Źródła i bibliografia

    Przełączenie edytora

    ZaawansowaneZnaki specjalnePomoc




    [[Kategoria:Ludzie urodzeni w Karwinie]

    [[Kategoria:Ludzie związani z Karwiną

    [[Kategoria:Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921]]

    [[Kategoria:Polscy działacze narodowi na Śląsku Cieszyńskim]

    [[Kategoria:II wojna światowa]]

    [[Kategoria:Śląsk Cieszyński]]

    [[Kategoria:Krzyżem Zasługi oraz Medalem Pamiątkowym

    [[Kategoria:Ofiary zbrodni katyńskiej]]

    [[Kategoria:Komenda Rezerwy Katowice

    [[Kategoria:Posterunek Policji Pruchna

    [[Kategoria:Posterunek Policji Czechowice-Dziedzice

    [[Kategoria:Komisariat policji Tarnowskie Góry

    [[Kategoria:Posterunek Policji Mikuszowice

    [[Kategoria:Komisariat Policji Bielsko-Biała



    Uwagi do biogramu: Karol Kubeczka (oprac.: gKC)
    1. Praca grupowa, terminowa (posyłana na raty i wzorowana na innej)
    2. Zalety: duży nakład pracy; dobrze streszczono życiorys; ok. 15 niepowtarzających się odnośników i ok. 15 kategorii  (połowa do poprawy/usunięcia); Obszerna bibliografia, dużo odnośników w teksście głownym
    3. Zastrzeżenia: 
    4. Ocena: Bdb


    Karol Kubeczka (oprac.: gKC)


    {{Żołnierz infobox 

     |imię i nazwisko      = Kubeczka Karol 

     |imię i nazwisko org  =  

     |pseudonim            =  

     |rodzaj wojsk         = lądowe 

     |zwycięstwa           =  

     |grafika              =  

     |opis grafiki         =  

     |stopień grafika      =  

     |stopień              = Policjant 

     |data urodzenia       = 31 października 1896 

     |miejsce urodzenia    = Karvina 

     |data śmierci         = 22 kawietnia 1940 

     |miejsce śmierci      = Twer (Miednoje) 

     |lata służby          = 1915–1940 

     |siły zbrojne         = Armia Austro-Węgier oraz Wojsko Polskie 

     |formacja             =  

     |jednostki            =  

     |stanowiska           =  

     |wojny i bitwy        = I oraz II Wojna Światowa 

     |późniejsza praca     =  

     |odznaczenia          = Brązowy Krzyż Zasług oraz Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 

     |commons              = [[Plik:krzyż zasługi.jpg|mały|Brązowy Krzyż Zasługi]] 

    [[Plik:medal pamiątkowy.jpg|mały|Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921]] 

     |wikicytaty           =  

    }} 

    '''Kubeczka Karol''' (ur. [[31 października]] [[1896]] w [[Karvina|Karvinie]], zm. [[22 kwietnia]] [[1940]] w [[Twer|Twerze]] (Miednoje) – [[policjant]], syn Karola i Anny z domu Zajiców. 

     

    == Życiorys == 

    Chodził do szkoły powszechnej, następnie był rzemieślnikiem zajmującym się bednarstwem.   

     

    Od 1915 roku pierwsze lata służby spędził w [[Armia Austro-Węgier|armii austriackiej]]. 22 listopada 1918 roku rozpoczął służbę dla [http://kwartalnik.csp.edu.pl/kp/archiwum-1/2019/1-22019/4269,Policja-Wojewodztwa-Slaskiego-i-jej-komendanci-19221939.html Żandarmerii Krajowej Księstwa Cieszyńskiego], w której pozostał, aż do 14 lipca 1922 roku. W swoim życiu obejmował wiele stanowisk: 

    * Komenda Rezerwy w [[Katowice|Katowicach]] - do 21 września 1922 roku, 

    * Posterunek Policji w [[Pruchna|Pruchnej]] (powiat cieszyński) - do 30 stycznia 1923 roku, 

    * Posterunek Policji w [[Dziedzice (Czechowice-Dziedzice)|Dziedzicach]] (powiat bielski) - do 19 lipca 1925 roku, 

    * Komisariat Policji w [[Tarnowskie Góry|Tarnowskich Górach]] - do 1 marca 1928 roku, 

    * Posterunek Policji w [[Mikuszowice|Mikuszowicach]] (powiat bielski) - do 31 października 1933 roku, 

    * Komisariat Policji w [[Bielsko-Biała|Bielsku]] - do 20 grudnia 1938 roku, 

    *Komendant ekspozytury Komisariatu Karwina-Szyb "Henryk" - do września 1939 roku. 

    Najprawdopodobniej tuż przed [[II wojna światowa|II Wojną Światową]]  był ewakuowany na wschód do [[Tarnopol|Tarnopolu]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Masakra w więzieniu w Tarnopolu |data = 2019-10-09 |data dostępu = 2020-10-24 |opublikowany = Wikipedia, wolna encyklopedia |url = https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Masakra_w_wi%C4%99zieniu_w_Tarnopolu&oldid=57700047 |język = pl}}</ref> razem z innymi policjantami. Właśnie do tego "więzienia numer 1" trafiło wiele osób z inteligencji ze [[Województwo śląskie (II Rzeczpospolita)|Śląska]], którzy próbowali sprzeciwić się Niemcom. Więźniowe wśród których był Karol Kubeczka trafili do [[Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)|sowieckiej niewoli]], a później do [[Obóz jeniecki NKWD we Frydrychówce|obozu jenieckiego]]. Mordy ludności rozpoczęły się już na ulicach, Kubeczka przeżył marsze, lecz został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD. Jest jedną z ofiar [[Zbrodnia katyńska|zbrodni katyńskiej.]]    

    Kubeczka został pochowany na [http://placenote.info/ua/cemetery/view?id=32082&l=pl Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednojach]. Jest to polski cmentarz znajdujący się w Rosji,  zbudowany z inicjatywy [[Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa|Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa]].    

    [[Plik:Polski Cmentarz Wojenny w Miednoje, doły śmierci.jpg|mały|239x239px|Miejsce pochówku Karola Kubeczki]]   

     

    == Ordery i odznaczenia == 

    * [[Krzyż Zasługi|Brązowy Krzyż Zasług]] 

    *[[Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921|Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921]] 

     

    == Przypisy == 

     

    {{Przypisy}} 

     

    == Bibliografia == 

    * https://bsip.miastorybnik.pl/jk/Zaolzie2.pdf strona 178, ''„Martyrologium mieszkańców Zaolzia w latach 1939-1945”'' Tom II, Jerzy Klistała 

    *Mecislav Borak, „Symbol Katynia” Zaolziańskie Ofiary Obozów i Więzień w ZSRR, Czeski Cieszyn 1991, s. 89; Biogram opracowany w oparciu o cytaty z książki Mecislava Boraka, Ofiary Zbrodni Katyńskiej z obszaru byłej Czechosłowacji, Opawa 2011, s. 121. 

    *http://placenote.info/ua/person/view?id=3074438&l=pl Placenote, Nekropole Info, 2016  

    *https://www.rodzinakatynska.cz/historia-2/historia-slask-cieszynski/spis-ofiar-zbrodni-katynskiej/ podkategoria Miednoje, lp. 142 

    *http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/10388 Biogram Ofiar Zbrodni Katyńskiej 

    *https://www.google.com/search?q=medal+pami%C4%85tkowy+za+wojn%C4%99+1918-21&tbm=isch&ved=2ahUKEwi0m8Ceoc_sAhUDsioKHZxRCOsQ2-cCegQIABAA&oq=medal+pami%C4%85&gs_lcp=CgNpbWcQARgBMgIIADICCAAyAggAMgIIADICCAAyAggAMgIIADICCAAyAggAMgIIADoECCMQJzoECAAQGDoHCCMQ6gIQJ1DXhANYstcDYNToA2gCcAB4BYAB7AmIAZAxkgELMC4xLjUtMS4yLjOYAQCgAQGqAQtnd3Mtd2l6LWltZ7ABCsABAQ&sclient=img&ei=by6VX_SnK4PkqgGco6HYDg&bih=657&biw=1366#imgrc=1rhKm9moIDpksM - zdjęcie  

    *https://www.google.com/search?q=br%C4%85zowy+krzy%C5%BC+zas%C5%82ugi&tbm=isch&ved=2ahUKEwirje2-oc_sAhUjx4sKHcq5BDoQ2-cCegQIABAA&oq=br&gs_lcp=CgNpbWcQARgAMgQIIxAnMgQIIxAnMgQIABBDMgQIABBDMgQIABBDMgQIABBDMgUIABCxAzIFCAAQsQMyBQgAELEDMgUIABCxAzoCCAA6BwgjEOoCECdQpLxAWOTNQGC510BoAXAAeASAAc4CiAGcDZIBBzcuNi4wLjGYAQCgAQGqAQtnd3Mtd2l6LWltZ7ABCsABAQ&sclient=img&ei=sy6VX-vnIaOOrwTK85LQAw&bih=657&biw=1366#imgrc=r-OWNa7BBhKQBM - zdjęcie  

     

    {{SORTUJ:Buchta, Ernest}} 

    [[Kategoria:Ludzie urodzeni w Karwinie]] 

    [[Kategoria:Policjant]] 

    [[Kategoria:I wojna światowa]] 

    [[Kategoria:II wojna światowa]] 

    [[Kategoria:Śląsk Cieszyński]] 

    [[Kategoria:Odwaga]] 

    [[Kategoria:Waleczność]] 

    [[Kategoria:Służba]] 

    [[Kategoria:Brązowy Krzyż Zasług]] 

    [[Kategoria:Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921]] 

    [[Kategoria:Tarnopol]] 

    [[Kategoria:Ludzie związani ze Śląskiem Cieszyńskim]] 

    [[Kategoria:Ludzie związani ze Śląskiem]] 

    [[Kategoria:Polscy działacze narodowi na Śląsku Cieszyńskim]] 

    [[Kategoria:Sowiecka niewola]] 

    [[Kategoria:Obóz jeniecki]] 

    [[Kategoria:NKWD]] 

    Uwagi do biogramu: Karol Kubeczka (oprac.: gKC)
    1. Praca samodzielna, terminowa 
    2. Zalety: duży nakład pracy; dobrze streszczono życiorys; ok. 15 niepowtarzających się odnośników i ok. 15 kategorii  (połowa do poprawy/usunięcia); Obszerna bibliografia, dużo odnośników w teksście głownym
    3. Zastrzeżenia: możnabyło oznaczyć wszystkie miejscowości pełnienia służby (związany z...)
    4. Ocena: -Cel


    Paweł Kuczera – biogram opracowany przez: fAPKJ

    {{Żołnierz infobox
     |imię i nazwisko      = Kuczera Paweł
     |pseudonim            = 
     |grafika              = 
     |opis grafiki         = 
     |stopień grafika      = 
     |stopień              = [[Pułkownik (ranga)|Pułkownik]]
     |data urodzenia       = [[6 kwiecień]] [[1898]]
     |miejsce urodzenia    = [[Skoczów]]
     |data śmierci         = [[2 listopad]] [[1975]]
     |miejsce śmierci      = Warszawa
     |lata służby          = od 1916

     |siły zbrojne         = [[ 3 Pułk Piechoty Legionów w Jarosławiu ]] [[Armia Austro-Węgier]]<br />[[Plik:Orzełek II RP.svg|20px]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]]
     |formacja             = 
     |jednostki            = 
     |stanowiska           = kompozytor, dyrygent
     |wojny i bitwy        = [[I wojna światowa]], 
     |późniejsza praca     = Inspektor orkiestr Wojskowych Ludowego Wojska Polskiego
     |odznaczenia          = 
     |commons              = 
    }}
     
    '''Paweł Kuczera'''(ur. 6 kwietnia w 1898 w [[Skoczów|Skoczowie]], w [[Województwo bielskie|województwie Bielskim]] , zmarł w [[Warszawa|Warszawie]] 2 listopada 1975) - Dyrygent, syn Pawła, komisarza policji i Marii z Krupskich Swobodowej. W latach 1916-1917 brał udział w [[I wojna światowa|I Wojnie Światowej]], jako żołnierz austriacki. 

    Uczęszczał do szkoły ludowej w Skoczowie, następnie do szkoły średniej w Bielsku. Po ukończeniu obu szkół rozpoczął studia w Akademii Muzycznej w [[Wiedeń|Wiedniu]], którą ukończył w roku 1918, w klasie fortepianu. W tym czasie poznał także grę na organach i skrzypcach. 

    W roku [[1919]] wstąpił do [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]], a pod koniec następnego roku, po awansie na porucznika objął funkcję kapelmistrza w [[3 Pułk Piechoty Legionów|3 Pułku Piechoty Legionów]] w Jarosławiu. W połowie 1930 roku przybył do [[Bydgoszcz|Bydgoszczy]] i odtąd aż do wybuchu drugiej wojny światowej prowadził orkiestrę wojskową 61 PP Wlkp., awansując w 1937 roku do stopnia kapitana.  Orkiestra 61 PP WIkp. pod batutą kpt. Kuczery brała udział w różnych uroczystościach: koncertowali w parkach, na placach miasta, w kinach i Teatrze Miejskim, w ogrodzie Resursy Kupieckiej i Strzelnicy grali na zabawach wojskowych oraz cywilnych. Bardzo popularne i lubiane były koncerty w czwartkowe popołudnia na placu Wolności oraz na piątej i szóstej śluzie. Dużym powodzeniem cieszyły się koncerty niedzielne na szóstej śluzie lub w ogrodzie Patzera. 
    Kapitan Kuczera bez nadmiernego rygoru potrafił zachęcić muzyków w mundurach do stałego podnoszenia poziomu artystycznego. Wybitni artyści muzycy - bracia Alfons i Edmund Röslerowie konsultowali i odbywali ćwiczenia z poszczególnymi muzykami orkiestry. W roku [[1930]] dyrektor [[Teatr Miejski w Bydgoszczy|Teatru Miejskiego w Bydgoszczy]] - [[Władysław Stoma]] zaangażował do teatru orkiestrę 61 PP Wlkp. pod batutą por. Pawła Kuczery, który kilkakrotnie w latach 1930-1939 pełnił także funkcję kierownika muzycznego w teatrze.

    Paweł Kuczera jest też znany jako kompozytor marszów i pieśni wojskowych, hymnów i pieśni oraz kilku utworów organowych. W przededniu wojny w roku [[1939]] kapitan otrzymał przydział jako dowódca kompanii gospodarczej 61 PP Wlkp., ale z powodu choroby odesłano go do Ośrodka Zapasowego w [[Sandomierz|Sandomierzu]]. Okupację spędził w [[Lubartów|Lubartowie]] i okolicy; grywał na organach w wiejskich kościółkach, zarabiając w ten sposób na życie. W [[1945]] roku wstąpił do [[Ludowe Wojsko Polskie|Ludowego Wojska Polskiego]] i kolejno awansował aż do stopnia pułkownika. Otrzymał wreszcie wymarzoną funkcję - inspektora orkiestr wojskowych Ludowego Wojska Polskiego. Na tym stanowisku zasłużył się jako doskonały organizator orkiestr wojskowych i propagator muzyki w wojsku. Płk Paweł Kuczera zmarł 2 listopada 1975 roku w Warszawie i został pochowany na [[Cmentarz Komunalny Północny w Warszawie|Cmentarzu Komunalnym]] na [[Powązki (Warszawa)|Powązkach]] w Warszawie. Przed przejściem na emeryturę otrzymał stopień generalski.

    == Odznaczenia  ==

    Medal Niepodległościowy, medale 1918-1921 i medal 10-lecia oraz odznaczenie Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków

    == Źródła i bibliografia ==

    * https://katalog-slownik.kc-cieszyn.pl/document/85288
    * https://archiwummuzyczne.pl/musics/people/641


    {{DEFAULTSORT:Kuczera, Paweł}}

     
    [[Kategoria:Polacy – oficerowie armii austro-węgierskiej]]
     
    [[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)]]
     
    [[Kategoria:Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)]]
    [[Kategoria:Ludzie związani z Cieszynem]]
    [[Kategoria:Urodzeni w 1898]]
    [[Kategoria:Zmarli w 1975]]
    [[Kategoria:Polscy dyrygenci]]
    [[Kategoria:Wojsko Polskie]]
    [[Kategoria:I wojna światowa]]
    [[Kategoria:Polscy kompozytorzy]]
    [[Kategoria:Śląsk Cieszyński]]
    [[Kategoria:Skoczów (gmina)]]

    Uwagi do biogramu: Paweł Kuczeraautorstwa: fAPKJ, 

    • Dlaczego? "Wybierając tego bohatera kierowałyśmy się miejscem zamieszka. Jesteśmy ciekawe jacy ludzie poprzednio żyli w miejscach gdzie obecnie dorastamy. Chcemy bliżej poznać historię naszego miasta oraz osoby, którym może coś zawdzięczamy".
    1. Praca samodzielna, terminowa (niemal)
    2. Zalety: duży nakład pracy; dobrze opracowano życiorys; znalezione dodatkowe źródła;  ok. 15 niepowtarzających się odnośników i ok. 12 kategorii  ( dobór mógł być lepszy)!; 
    3. Zastrzeżenia: dokładniejszy mógł być opis służby wojskowej w panelu żołnierz infobox; fragmenty "luźne", tj. niesłownikowe;  pominięto pracę H. Szotek; problemy z przesłaniem  skryptu (nauczyciel musiał usunąć zbędną połowę notatki)
    4. Ocena: + Bdb 


    Paweł Kuczera – biogram opracowany przez: rWBMCh



    {{Żołnierz infobox
     |imię i nazwisko      = Paweł Kuczera
     |imię i nazwisko org  = Paweł Kuczera
     |pseudonim            = 
     |rodzaj wojsk         = lądowe
     |zwycięstwa           = 
     |grafika              = 
     |opis grafiki         = 
     |stopień grafika      = 
     |stopień              = [[pułkownik]]<br />[[generał brygady]]
     |data urodzenia       = 6 kwietnia 1898
     |miejsce urodzenia    = [[Skoczów]]
     |data śmierci         = 2 listopada 1975
     |miejsce śmierci      = [[Warszawa]]
     |lata służby          = 
     |siły zbrojne         = 
     |formacja             = 
     |jednostki            = 
     |stanowiska           = 
     |wojny i bitwy        = [[I wojna światowa]]<br/>[[II wojna światowa]]<br />[[wojna polsko-bolszewicka]]
     |późniejsza praca     = 
     |odznaczenia          = 
     |commons              = 
     |wikiźródła           = 
     |wikicytaty           = 
    }}

    '''Paweł Kuczera''' (ur. 6 kwietnia 1898 w [[Skoczów|Skoczowie]], zm. 2 listopada 1975 w [[Warszawa|Warszawie]]) – Oficer (generał WP), muzyk, kompozytor.

    Urodził się w Skoczowie w rodzinie Pawła i Marii Swobodowej.
    [[Absolwent (osoba)|Absolwent]] szkoły wydziałowej w [[Skoczów|Skoczowie]], a potem seminarium nauczycielskiego w [[Bielsko|Bielsku]] (1915 r.). Studiował w Akademii Muzycznej w [[Wiedeń|Wiedniu]], a potem ukończył szkołę oficerską w Medingu koło [[Wiedeń|Wiednia]]. 

    W latach 1916-1917 brał udział w I wojnie światowej jako żołnierz austriacki. W okresie jego praktyki w orkiestrze pułkowej w [[Cieszyn|Cieszynie]] brał też udział w walkach z [[Czechy|Czechami]] na [[Śląsk Cieszyński|Śląsku Cieszyńskim]], a potem na froncie polsko-bolszewickim. Gdy wyswobodził się z niewoli niemieckiej, w czasie [[II wojna światowa|II Wojny Światowej]], pracował na stanowisku urzędnika w [[Kraków|Krakowie]]. Po wojnie przeniósł się do [[Warszawa|Warszawy]] i był generalnym inspektorem orkiestr wojskowych. Komponował wiersze, a jeden z nich zadedykował [[Gustaw Morcinek|Gustawowi Morcinkowi]]. Utwór ten oraz inny pt. „Bohater” znalazły się w albumie pt. „10 marszów wojskowych na orkiestrę dętą. Partytury nr 1”. Został generałem brygady przed przejściem na emeryturę. Odwiedzał [[Wisła (miasto)|Wisłę]], [[Beskidy]] i [[Skoczów]] i brał udział w różnych uroczystościach. Uczestniczył w obchodach 700-lecia [[Skoczów|Skoczowa]] w 1967 r., gdzie przekazał miastu hejnał własnego autorstwa. Zmarł 2 XI 1975 r. w [[Warszawa|Warszawie]], a pochowano go na cmentarzu w rodzinnym mieście.

    == Bibliografia ==
    * Szotek Halina, Zasłużyli na naszą pamięć…, s. 164.
    * https://katalog-slownik.kc-cieszyn.pl/document/85288

    {{SORTUJ:Kuczera, Paweł}}
    [[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)]]
    [[Kategoria:Ludzie związani z Cieszynem]]
    [[Kategoria:Zmarli w 1975]]
    [[Kategoria:Urodzeni w 1898]]
    [[Kategoria:Kompozytorzy XX wieku]]

    Uwagi do biogramu: Paweł Kuczeraautorstwa:  rWBMCh
     

    1. Dlaczego? "Wybrałyśmy postać Pawła Kuczery, poniewaz pochodzi z naszej rodzinnej miejscowości  oraz zadedykował on swój utwór dla naszej skoczowskiej sławy - Gustawa Morcinka. Urzekło nas również to, że skomponował on bardzo nam dobrze znany hejnał."
    2. Praca grupowa, terminowa 
    3. Zalety: duży nakład pracy; dobrze opracowano życiorys; znalezione dodatkowe źródła;  ok. 11 niepowtarzających się odnośników i ok. 5 kategorii (dobór mógł być lepszy)!; 
    4. Zastrzeżenia: zbytnio przycięty życiorys (nie wiadomo co robił w czasie 2 wojny); zbyt mało kategorii (nie ma wśród nich Skoczowa)
    5. Ocena: + Bdb 

    Paweł Kuczera – biogram opracowany przez: fNR

    '''<big>Kuczera Paweł -</big>''' <big>urodzony w Skoczowie 6.04.1898.Oficer (generał WP), muzyk i kompozytor. Był synem Pawła, miejscowego komisarza policji oraz Marii Swobodowej. Ukończył szkołę wydziałową w Skoczowie, następnie seminarium nauczycielskie w Bielsku (1915 r.).</big> 

    == Życiorys ==
    Przez kolejne 3 lata studiował w Akademii Muzycznej w Wiedniu, a potem skończył szkołę oficerską w Medingu koło Wiednia. Od 28.11.1918 - 30.11.1920 r., jako ochotnik odbywał praktykę w orkiestrze pułkowej w Cieszynie. W tym okresie brał też udział w walkach z Czechami na Śląsku Cieszyńskim, a potem na froncie polsko-bolszewickim. Okres międzywojenny spędził w wojskowych orkiestrach jako kapelmistrz, m.in. w Tarnowie i Bydgoszczy. W czasie II wojny światowej, po wydostaniu się z niewoli niemieckiej, pracował w Krakowie jako urzędnik. Po wojnie zamieszkał w Warszawie, w stopniu pułkownika był generalnym inspektorem orkiestr wojskowych WP. Często urlop spędzał nad Wisłą, w Beskidach i zawsze odwiedzał Skoczów. Bywał też zapraszany jako gość honorowy na lokalne uroczystości. Uczestniczył w obchodach 700-lecia Skoczowa w 1967 r., ofiarowując swemu rodzinnemu miastu Hejnał Skoczowa własnej kompozycji. 

    == Awanse generalskie ==

    * Przed przejściem na emeryturę został awansowany do stopnia generała brygady.

    == Kompozycje ==
    [[Plik:POL Skoczów Fabryczna 5 - Muzeum im. Gustawa Morcinka 1.JPG|mały|Muzeum Gustawa Morcinka w Skoczowie]]

    * Komponował marsze wojskowe, z których jeden, zatytułowany „Echa gór” zadedykował Gustawowi Morcinkowi. Kompozycja ta oraz druga pt. „Bohater” znalazły się w albumie  „10 marszów wojskowych na orkiestrę dętą”, wydanym przez Wydawnictwo Muzyczne Domu Wojska Polskiego w Warszawie w 1948 r. Jeden z egzemplarzy znajduje się w zbiorach Muzeum im. [[Muzeum im. Gustawa Morcinka w Skoczowie|Gustawa Morcinka w Skoczowie]]. 

    == Pochówek ==
    Paweł Kuczera zmarł 2 XI 1975 r. w Warszawie, pochowany został w rodzinnym grobie w Skoczowie na cmentarzu przy ul. Stalmacha.

    '''<big>Bibliografia:</big>'''

    [[:Plik:POL Skoczów Fabryczna 5 - Muzeum im. Gustawa Morcinka 1.JPG|POL Skoczów Fabryczna 5 - Muzeum im. Gustawa Morcinka 1.JPG]]

    „Gazeta Skoczowska” nr 1/ 316, s. 9, 9 I 2003 r

    {{Kontrola autorytatywna}}


    Uwagi do biogramu: Paweł Kuczeraautorstwa:  fNR
     

    1. Praca ind., terminowa 
    2. Zalety: dobrze streszczono życiorys; znalezione dodatkowe źródła; podział na "rozdziały"
    3. Zastrzeżenia: mały (?) nakład pracy; 1 niepowtarzający się odnośnik i  0 kategorii (dobór mógł być lepszy)!; zbyt mało kategorii (nie ma wśród nich Skoczowa); brak panelu żołnierz info-box; brak kategorii; pominięto pracę H. Szotek; 
    4. Ocena: +3 (zawyżona przez terminowość i ind wykonanie)


    Paweł Kuczera – biogram opracowany przez: gJS


    PAWEŁ KUCZERA 


    Data urodzenia: 6 kwietnia 1898 r.
    Miejsce urodzenia: Skoczów


    Data śmierci: 2 listopada 1975 r.
    Miejsce śmierci: Warszawa 

    Siły zbrojne: Wojsko Polskie, Ludowe Wojsko Polskie

    Jednostki:


    3 Pułk piechoty Legionów w Jarosławiu
    61 Pułk Piechoty
    Front polsko-bolszewicki
    10 Pułk Piechoty w Cieszynie




    Walki i bitwy:
    walki z Czechami na Śląsku Cieszyńskim
    czynny udział we froncie polsko-bolszewickim


    Paweł Kuczera (ur. 6 kwietnia 1898 w Skoczowie; zm. 2 listopada 1975 w Warszawie) - syn Pawła, lokalnego komisarza policji i Marii Swobodowej, restauratorki; kapelmistrz w 3 Pułku Piechoty Legionów w Jarosławiu, kapitan oraz dowódca wojskowej 61 PP Wlkp., kompozytor marszów, pieśni wojskowych i hymnów, inspektor orkiestr wojskowych Ludowego Wojska Polskiego.

    Życiorys

    Paweł Kuczera po ukończeniu szkoły wydziałowej w Skoczowie i szkoły średniej w Bielsku, rozpoczął studia na Akademii Muzycznej w Wiedniu, którą ukończył w roku 1918. Uczył się gry na fortepianie, organach i skrzypcach. Kuczera ukończył także szkołę oficerską w Medingu koło Wiednia.

    W roku 1919 wstąpił do Wojska Polskiego, a po okresie roku, awansował na porucznika objął funkcję kapelmistrza w 3 Pułku Piechoty Legionów w Jarosławiu. W okresie międzywojennym przebywał w Tarnowie i Bydgoszczu, gdzie prowadził orkiestrę wojskową 61 PP Wlkp., tym samym awansując do stopnia kapitana. Orkiestra pod batutą kpt. Kuczery brała czynny udział we wszelkiego rodzaju uroczystościach: koncerty w parkach oraz na placach miasta, występowali w kinach i Teatrze Miejskim, grali na zabawach wojskowych oraz cywilnych. Kapitan Kuczera potrafił zachęcić muzyków w mundurach do stałego podnoszenia poziomu artystycznego.

    Paweł Kuczera był również docenianym kompozytorem marszów, pieśni wojskowych i hymnów. Jeden ze swoich marszów „Echo gór” zadedykował Gustawowi Morcinkowi. W przeddzień wojny z roku 1939 kapitan otrzymał przydział dowódcy kompanii gospodarczej 61 PP Wlkp., lecz w wyniku choroby został odesłany do Ośrodka Zapasowego w Sandomierzu. W trakcie okupacji grywał na organach w wiejskich kościółkach, co pozwalało zarobić mu na życie i utrzymanie.

    W 1945 roku dołączył do Ludowego Wojska Polskiego, w którym awansował do stopnia pułkownika. Kuczera osiągnął wymarzony cel i objął funkcję inspektora orkiestr wojskowych Ludowego Wojska Polskiego. Pomimo iż Paweł Kuczera mieszkał w Warszawie, bardzo chętnie wracał w rodzinne strony. Często był zapraszany na lokalne uroczystości, takie jak obchody 700-lecia miasta Skoczów. Podczas wspomnianej uroczystości obdarował swe rodzinne miasto “Hejnałem Skoczowskim” własnej kompozycji.

    Płk Paweł Kuczera zmarł 2 listopada 1975 roku w Warszawie, gdzie został pochowany na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach.

    Odznaczenia i tytuły

    kapitan oraz dowódca wojskowej 61 PP Wlkp.,

    inspektor orkiestr wojskowych Ludowego Wojska Polskiego,

    stopień kapitana, a następnie pułkownika.


    Bibliografia


    https://archiwummuzyczne.pl/musics/people/641

    https://pl.wikipedia.org/wiki/61_Pu%C5%82k_Piechoty_(II_RP)

    https://przodkowiezcieszyna.blogspot.com/2020/07/jozef-golec-stefania-bojda-sownik.html

    Szotek Halina, Zasłużyli na naszą pamięć…, s. 164.

    [[Kategoria: Polacy w wojnie polsko-bolszewickiej]]
    [[Kategoria: Polacy w wojnie polsko-czechosłowackiej]]
    [[Kategoria: Urodzeni w 1898]]
    [[Kategoria: Zmarli w 1975]]
    [[Kategoria: Polacy w I wojnie światowej]]
    [[Kategoria: Polacy w II wojnie światowej]]
    [[Kategoria: Urodzeni w Skoczowie]]
    [[Kategoria: Bohaterowie Śląska Cieszyńskiego]]
    [[Kategoria: Akademia Muzyczna w Wiedniu]]
    [[Kategoria: Kapelmistrzowie okresu międzywojennego]]


    Uwagi do biogramu: Paweł Kuczeraautorstwa:  gJS
     

    1. Praca ind., (niemal) terminowa 
    2. Zalety: dobrze streszczono życiorys; znalezione dodatkowe źródła; ok. 10 kategorii; Bibliografia
    3. Zastrzeżenia: 2-6 niepowtarzający się odnośników (dobór mógł być lepszy)!;  brak klasycznego panelu żołnierz info-box; 
    4. Ocena: 4 (zawyżona przez terminowość i ind .wykonanie)

    Uwaga generalna: dzie pochwano Kuczerę - źródła sprzeczne; nikt na to nie zwrócił uwagi!!



    Franciszek Klaja – biogram opracowany przez: rBCh


    {{Żołnierz infobox
     |imię i nazwisko      = Franciszek Klaja
     |imię i nazwisko org  = 
     |rodzaj wojsk         = lądowe
     |grafika              = 
     |opis grafiki         = 
     |stopień grafika      = PL Epolet kpt.svg
     |stopień              = [[Starszy Posterunkowy]]
     |data urodzenia       = [[29 września]] [[1897]]
     |miejsce urodzenia    = [[Cieszyn]]
     |data śmierci         = [[1940]]
     |miejsce śmierci      = 
     |lata służby          = od 1923
     |siły zbrojne         = [[Plik:Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png|20px]] [[Armia Austro-Węgier]]<br />[[Plik:Orzełek II RP.svg|20px]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]]
     |formacja             = 
     |jednostki            = 
     |stanowiska           = 
     |wojny i bitwy        = [[I wojna światowa]]
     |odznaczenia          = 
     |commons              = 
     |wikiźródła           = 
     |wikicytaty           = 
    }}

    '''Franciszek Klaja''' (ur. [[29 listopada]] [[1897]] w [[Cieszyn|Cieszynie]], zm. w [[1940]]) – [[Starszy posterunkowy|starszy posterunkowy PWŚl]] ([[1923]]), syn Wiktora i Zuzanny z Matlochów.

    Ukończył szkołę powszechną, jako robotnik. Walczył w armii austriackiej podczas [[I wojna światowa|I wojny światowe]]<nowiki/>j, dokładniej w latach [[1915]]-[[1918]].

    Żołnierz Armii gen. Hallera od [[19 listopada]] [[1918]] roku.  Od [[21 września]] [[1921]] roku pełnił służbę w WP, st. kaprala. Później, od [[1 grudnia]] [[1921]] do [[14 lipca]] [[1922]] służył w Żandarmerii Krajowej Księstwa Cieszyńskiego.

    Przyjęty do PWŚl. [[15 sierpnia]]  [[1922]] roku. Między [[13 października]] [[1925]] roku, a [[19 sierpnia]] [[1926]] roku pełnił służbę na Post. w Czechowicach, [[Powiat bielski (województwo śląskie)|powiat bielski,]] potem w [[Chorzów|Królewskiej Hucie]]  w Ekspozyturze Urzędu Śledczego (od 20 do 31 sierpnia [[1926]]), a następnie (od [[1 września]] [[1926]] aż do wybuchu wojny) w [[Wydział śledczy RIS|Wydziale Śledczym]].

    Mąż Zuzanny Trypki, małżeństwo bez potomstwa.

    Jego nazwisko widnieje na liście, która została odnaleziona podczas ekshumacji w Miednoje w [[1991]] roku.

    == Źródła i bibliografia ==
    * [[Ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Kalininie|https://pl.wikipedia.org/wiki/Ofiary_zbrodni_katyńskiej_–_zamordowani_w_Kalininie]] 
    * http://www.katyn-pamietam.pl/bohaterowie/page/211/
    * http://policjapanstwowa.pl/index-191.htm
    * http://placenote.info/ua/person/view?id=3073910&l=pl
    * ttps://www.mecislavborak.cz/dokumenty/publikace/knihy/20-Ofiary_Zbrodni_Katynskiej.pdf

    {{DEFAULTSORT:Franciszek_Klaja}}
    [[Kategoria:Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej]]
    [[Kategoria:Ludzie związani z Cieszynem]]
    [[Kategoria:Zmarli w 1940]]
    [[Kategoria:Urodzeni w 1897]]
    [[Kategoria:Żołnierze Armii generała Hallera]]
    [[Kategoria:Śląsk Cieszyński]]
    [[Kategoria:Ludzie związani ze Śląskiem]]
    [[Kategoria:Starsi Posterunkowi]]




    BIBLIOGRAFIA:
    -https://pl.wikipedia.org/wiki/Ofiary_zbrodni_katyńskiej_–_zamordowani_w_Kalininie 
    -http://www.katyn-pamietam.pl/bohaterowie/page/211/
    -http://policjapanstwowa.pl/index-191.htm
    -http://placenote.info/ua/person/view?id=3073910&l=pl
    -https://www.mecislavborak.cz/dokumenty/publikace/knihy/20-Ofiary_Zbrodni_Katynskiej.pdf

    Uwagi do biogramu: Franciszek Klajaautorstwa: rBCh
     

    1. Praca samodzielna, terminowa 
    2. Zalety: duży nakład pracy; dobrze opracowano życiorys; znalezione dodatkowe źródła;  ok. 10 istotnych,  niepowtarzających się odnośników i ok. 8 kategorii (nic o zbrodni katyńskiej!); 
    3. Zastrzeżenia: zbytnio przycięty życiorys (nie wiadomo co robił w czasie 2 wojny; jak i gdzie zginął ); zbyt mało kategorii (nie ma wśród nich np. Chorzowa, Czechowic); zbyt dużo dat olinkowanych
    4. Ocena: +Bdb (zawyżone z powodu terminowości i samodzielnej pracy)
    5. Dlaczego? "Wybrałam postać Franciszka Klai. Urodził się w tym samym mieście, co ja (Cieszyn). Ponadto ma na imię tak, jak mój ukochany dziadek- pojawia się tu także wartość sentymentalna. Udało mi się znaleźć listę ofiar zamordowanych w Kalininie w 1940 roku. Widniało tam jego imię i nazwisko Dane te znalazły sie także na Liście Bohaterów zgłoszonych w Programie ,,KATYŃ...OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA”. Numer pozycji- 10955. Pewien portal o przedwojennej policji również wspomina Starszego Posterunkowego Klaję." 











    Popular posts from this blog

    Pierwsza wojna światowa

    Tutaj moje info o osobach, które walczyły 20 lat wcześniej na I wojnie: https://ojcowskidom.blogspot.com/2021/11/na-frontach-i-wojny-swiatowej.html Możemy szacować, iż żałobę z powodu śmierci domownika przeżywano wówczas, w co czwartym domu w Brennej i Górkach. Rodzin w Brennej i Górkach, które straciły bliskich na I wojnie było przeszło sto. Na I wojnie zginął przynajmniej co 20 mężczyzna z naszych wiosek, podczas gdy ranny mógł zostać nawet co czwarty lub piąty. Jeśli odejmiemy osoby niepełnoletnie i seniorów oraz inwalidów etc. i policzymy jedynie mężczyzn objętych poborem, wówczas liczby te wzrosną ok. dwukrotnie (!). Z rachunku tego wynika, iż tylko co drugi mężczyzna powołany na front I wojny światowej wrócił z niej cały i względnie zdrowy. Co będzie na sprawdzianie? Kilka (7) najważniejszych dat rocznych Wybuch wojny Rewolucje w Rosji Przystąpienie USA do wojny Uporządkuj chronologię wydarzeń , spośród wymienionych 3 wydarzeń wskaż pierwsze i ostatnie.  Uporządkuj państwa ; po k

    Klasa 5

    Klasa 5 R. I 1. 1. POCZĄTKI LUDZKOŚCI 1. 2. CYWILIZACJE MEZOPOTAMII 1. 3. STAROŻYTNY EGIPT 1. 4. STAROŻYTNY IZRAEL 1. 5. CYWILIZACJE INDII I CHIN 1. 6. NARODZINY I ROZWÓJ PISMA R. II 2. 1. ATENY I SPARTA 2. 2. WOJNY PERSKIE 2. 3. WIERZENIA RELIGIJNE STAROŻYTNYCH GREKÓW 2. 4. KULTURA STAROŻYTNYCH GREKÓW 2. 5. PODBOJE ALEKSANDRA WIELKIEGO R. III 3. 1. USTRÓJ POLITYCZNY STAROŻYTNEGO RZYMU 3. 2. POWSTANIE I UPADEK IMPERIUM RZYMSKIEGO 3. 3. KULTURA UMYSŁOWA I RELIGIA STAROŻYTNEGO RZYMU 3. 4. SZTUKA STAROŻYTNEGO RZYMU 3. 5. NARODZINY CHRZEŚCIJAŃSTWA R. IV 4. 1. BIZANCJUM 4. 2. NARODZINY ISLAMU 4. 3. NA GRUZACH CESARSTWA ZACHODNIEGO 4. 4. WALKA O WŁADZĘ NA ŚWIATEM CHRZEŚCIJAŃSKIM 4. 5. DZIEJE WYPRAW KRZYŻOWYCH R. V 5. 1. SPOŁECZEŃSTWO FEUDALNE 5. 2. STAN RYCERSKI 5. 3. MIESZCZANIE I CHŁOPI 5. 4. KOŚCIÓŁ W ŚREDNIOWIECZU 5. 5. SZTUKA ŚREDNIOWIECZNA R. VI 6. 1. PRADZIEJE ZIEM POLSKICH 6. 2. POCZĄTKI PAŃSTWA POLSKIEGO 6. 3. POLSKA POD PANOWANIEM BOLESŁAWA CHROBREGO 6. 4. KRYZYS PAŃSTWA PIERWSZYCH

    Europa i świat doby Oświecenia

    Na naszych zajęciach (wspólnie i/lub samodzielnie): 5. 1. Przemiany gospodarcze i społeczne w XVIII wieku 5. 2. Oświecenie 5. 3. Absolutyzm oświecony 5. 4. Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych 5. 5. Wybuch Wielkiej Rewolucji Francuskiej 5. 6. Francja republiką - przemiany polityczne we Francji w latach 1973-1799     https://www.youtube.com/watch?v=zxYrqV1rFIA&ab_channel=By%C5%82osobie...%28HelloMaestro%29 7:27 Ziemniak i rozbiór Polski, Katarzyna Wielka, Maria Teresa "Byl Sobie Czlowiek" - Świat przyspiesza- Wynalazki, zmiany społeczno-gospodarcze i polityczne XIX wieku, m.in. Wiosna Ludów https://www.youtube.com/watch?v=vLqbldp2OPc&list=PLyJ5tp6WmjKj-lHgWpsK4-xqnpEDoezbi&index=23&ab_channel=FranciszekF1 5. 1. Jesteśmy drugą Anglią. Czego Goethe szuka na Śląsku? a) Muzy b) elfów c) zachodnich technologii Świat idzie naprzód, czyli Geothe na Śląsku, a my stajemy się drugą Anglią.   Porównaj wiersz Goethego w tłumaczeniu Szymborskiej:  https://wiersze.an