Poruszane zagadnienia:
Polityka wewnętrzna i zagraniczna Rzeczypospolitej Obojga Narodów w XVII w.
Ustrój, społeczeństwo i kultura Rzeczypospolitej Obojga Narodów w XVII w.
"Czy Polska była najpotężniejszym imperium na kontynencie? Mamy na to 10 dowodów
Był taki czas, gdy...
- Europa drżała przed Polskim Imperium.
- Sztokholm zdobyła garstka naszych,
- mieliśmy ciepłe plaże Karaibów...
- władzę nad Moskwą i Niemców… gotowych umierać za Polskę.
"Michael Morys-Twarowski udowadnia, że nie powinniśmy skupiać się na wizji naszej historii pełnej klęsk i niepowodzeń. Teksty o zgubnym położeniu geopolitycznym i groźnych sąsiadach powinny nareszcie pójść w odstawkę. Na kartach „Polskiego Imperium” autor brawurowo i ze swadą opisuje czasy, gdy Rzeczpospolita naprawdę była supermocarstwem. Najwyższa pora to przyznać". https://ciekawostkihistoryczne.pl/2016/02/08/czy-polska-byla-najpotezniejszym-imperium-na-kontynencie-mamy-na-to-10-dowodow/
Na naszych zajęciach wspólnie:
- omawiamy konflikty wewnętrzne i zewnętrzne Rzeczypospolitej Obojga Narodów w okresie panowania Wazów;
- opisujemy sytuację wewnętrzną i położenie międzynarodowe Rzeczypospolitej Obojga Narodów w latach 1669–1696;
- oceniamy znaczenie bitwy pod Wiedniem dla losów Rzeczypospolitej Obojga Narodów i Europy;
- charakteryzujemy zmiany granic Rzeczypospolitej Obojga Narodów w XVII w.;
- zestawiamy najważniejsze wydarzenia z dziejów Rzeczypospolitej Obojga Narodów i Europy i świata w XVII w.
Na naszych zajęciach wspólnie:
- opisujemy proces oligarchizacji życia politycznego Rzeczypospolitej Obojga Narodów, uwzględniając wpływy obce, liberum veto i rokosze;
- wyjaśniamy przyczyny kryzysów wewnętrznych oraz załamania gospodarczego Rzeczypospolitej Obojga Narodów w XVII w.;
- oceniamy polską specyfikę w zakresie rozwiązań ustrojowych, struktury społecznej i modelu życia gospodarczego na tle europejskim w XVII w.;
- rozpoznajemy dokonania twórców epoki baroku powstałe na terytorium Rzeczypospolitej Obojga Narodów
4. 1. Polskie Imperium? Początki panowania Zygmunta III Wazy
Potop polski w Szwecji
Sparta miała trzystu, my dwunastu! Sztorm wyrzucił ich na wybrzeże koło Sztokholmu w nocy z 30 na 31 sierpnia 1598 roku. Byli zziębnięci i przemoczeni, ale ich przywódca, Samuel Łaski, postanowił zdobyć miasto.
Polacy weszli do stolicy Szwecji przy akompaniamencie grzmotów i zajęli ratusz. Z samego rana wezwali patrycjat, by oznajmić przejęcie miasta przez króla Polski! Tak oto jeden jedyny raz Sztokholm trafił w nieskandynawskie ręce.
Zygmunt III Waza wprawdzie od sześciu lat był królem Szwecji, ale tron wymykał mu się z rąk z powodu działań ambitnego stryja, Karola. Polacy postanowili więc ruszyć za morze.
Oficjalnie Zygmunt jechał uporządkować sprawy w Szwecji, ale w praktyce była to wyprawa wojenna finansowana przez Rzeczpospolitą, a na jej czele stał polski król.
Nasza flota zajęła Kalmar, a potem sztorm odłączył część wojska… w tym statek z Łaskim na pokładzie
I. Elekcja po śmierci Stefana Batorego
1. Kandydaci
a. Maksymilian III Habsburg
b. Zygmunt Waza
– syn króla Szwecji Jana III i polskiej królewny Katarzyny Jagiellonki
– w pactach conventach obiecał przywrócenie Polsce Estonii
c. car Fiodor
2. Podwójna elekcja 1587 r.
a. stronnictwo Jana Zamojskiego wybrało Zygmunta Wazę
b. stronnictwo Andrzeja Zborowskiego – Maksymiliana III Habsburga
c. bitwa pod Byczyną – 1588 r. – Jan Zamojski pokonał Maksymiliana II
II. Początki panowania Zygmunta III Wazy
1. Przejście Jana Zamojskiego do antykrólewskiej opozycji – stronnictwo popularystów
2. Rokowania Zygmunta III Wazy w sprawie przekazania tronu polskiego Habsburgom
3. sejm inkwizycyjny – sąd nad królem w sprawie tajnych rokowań
a. objęcie tronu szwedzkiego przez Zygmunta Wazę po śmierci Jana III – 1594 r.
– po jego powrocie do Polski w Szwecji władzę miał sprawować jego stryj książę Karol IX Sudermański
– utworzenie się antykrólewskiej opozycji w Szwecji
b. wyprawa zbrojna Zygmunta III Wazy do Szwecji w celu odzyskania władzy
– klęska wojsk królewskich pod Linköping
– detronizacja Zygmunta Wazy w Szwecji – 1599 r.
– objęcie władzy w Szwecji przez Karola IX Sudermańskiego
– przyłączenie Estonii do Polski
2. Ofensywa szwedzka w Inflantach
a. opanowanie Inflant aż do Dźwiny
b. kontrofensywa Jana Zamojskiego i Jana Karola Chodkiewicza przywróciła Rzeczpospolitej utracone ziemie
c. oblężenie Rygi przez Szwedów
d. bitwa pod Kircholmem – zwycięstwo Jana Karola Chodkiewicza – 1605 r.
a. regaliści – akceptowali częściowe reformy
b. popularyści
– Jan Zamojski
– Mikołaj Zebrzydowski
2. Królewski projekt reform przedłożony na sejmie w 1606 r.
– głosowanie większością głosów w sejmie
– stworzenia stałej armii
3. Rokosz Zebrzydowskiego (tzw. rokosz sandomierski) – 1606 r.
a. przywódcą Mikołaj Zebrzydowski
b. żądania rokoszan
– odstąpienie króla od reform
– zmniejszenie nacisku kontrreformacyjnego (postulat usunięcia jezuitów z dworu)
– brak projektu własnych reform
c. zwycięstwo wojsk królewskich w bitwie pod Guzowem – 1607 r.
d. ugoda rokoszan z królem
– amnestia dla rokoszan
– rezygnacja króla z reform
1. Zerwanie rozejmu przez Gustawa II Adolfa
a. zajęcie Parnawy i Rygi – 1621 r.
b. rozejm w Mitawie – 1622 r.
– utrata przez Polskę Inflant po Dźwinę warz z Rygą
2. Walka o ujście Wisły (1626-1629)
a. zajęcie przez wojska szwedzkie Prus Królewskich
b. blokada Gdańska przez flotę szwedzką
c. działania ofensywne wojsk polskich
– zwycięstwo floty polskiej w bitwie pod Oliwą – 1627 r.
– zwycięstwo wojsk polskich pod Trzcianą – 1629 r.
d. rozejm w Starym Targu (Altmarku) – 1629 r.
– Szwecja przejęła wszystkie porty z wyjątkiem Gdańska, Królewca i Pucka
– nałożenie na handel gdański cła na rzecz Szwecji
e. wykorzystanie przez Polskę zaangażowania Szwecji w wojnie trzydziestoletniej oraz śmierć Gustawa II Adolfa i doprowadziła do renegocjacji warunków rozejmu
f. rozejm w Sztumskiej Wsi – 1635 r.
– Polska odzyskała wszystkie straty poniesione w Starym Targu
- Husaria
- "ciężkozbrojna skrzydlata jazda polska, której legenda przerosła prawdopodobnie rzeczywistość. Do dziś żołnierz husarii kojarzy się z charakterystycznym wyglądem i spektakularnymi zwycięstwami na polach bitew. Jak kształtował się wygląd husarza w ciągu stuleci? Jaką rolę odgrywały konie husarskie? Jak wyglądała taktyka na polu bitwy? Czy rzeczywiście tej formacji Rzeczpospolita zawdzięcza swoje największe zwycięstwa? (...)
- Mocne zbroje z żelaza, szyszak i żelazne rękawice chroniły przed atakami i uderzeniami przeciwnika. Ponadto uzbrojenie obejmowało kopię, szablę, koncerz (rodzaj długiego, wąskiego miecza do zadawania ran kłutych) oraz pistolet przy siodle. To wyposażenie miały uzupełniać ozdoby dla postrachu przeciwnika. Później zostaną one ujednolicone jako skrzydła husarskie i skóry lamparcie.
- Taktyka i najważniejsze bitwy
- Chorągwie husarskie liczyły najczęściej 100 koni (...) i składały się na nie poczty po 2-3 konie husarskie. (...) Żołnierz husarski miał do dyspozycji poza tym czeladników, którzy stawali z nim do boju (...) W dużych bitwach brało udział 25-40 chorągwi husarskich, co dawało ok. 2500-4000 ludzi i koni.
- (...) Uzbrojenie husarii sprawiało, że w czasie bitwy mogła szarżować, atakować wręcz, gonić uciekającego wroga lub pozorować ucieczkę. Polska jazda w XVI, a zwłaszcza w XVII wieku miała zaskakującą przewagę nad przeciwnikiem. (...)
- Pojawienie się broni palnej i jej udoskonalenie w XVI wieku sprawiło, że zachodni dowódcy rezygnowali z ciężkiej jazdy. Uważano ją za przeżytek czasów rycerskich, zupełnie zbędny w nowoczesnych starciach. Oddziały w całości lub w przeważającej części składały się z piechoty i artylerii.
- [Przeciwnicy:] (...) taktyka [piechota wyposażona w piki i arkebuzy wspomagana przez lekką kawalerię] była stosowana np. przez wojska szwedzkie. (...)
- Podstawowym zadaniem husarii było rozbicie szyku przeciwnika, przede wszystkim pierwszego szeregu pikinierów. Skrzydlata konnica rozpoczynała atak powoli, w luźnym szyku. Dopiero około 150 m od wroga zwierała szyk i przechodziła w galop. W tym tempie żołnierz mógł poważnie zranić lub nawet zabić przeciwnika za pomocą długiej kopii i samej siły uderzenia. Bez problemu rozbijał też szyk bojowy piechoty. Złamany drzewiec nadal miał ok. 2-3 metrów i nadawał się do ataku na drugą linię. Jeżeli nie, to husarz wyciągał koncerz. Zwarty szyk i impet, jakiego nabierała formacja w ostatniej fazie szarży, decydowały o stosunkowo dużej odporności husarii na ostrzał z arkebuzów.
- Zwycięstwa husarii to nie tylko taktyka, ale też doskonałe dowodzenie przez legendarnych hetmanów t.j. Jan Karol Chodkiewicz czy Stanisław Żółkiewski.
- Husaria odnosiła zwycięstwa dzięki unikalnemu wykorzystaniu zwrotności i zwartego szyku, odporności na ostrzał i bliskości w starciu bezpośrednim. "
4. 2. Na Moskwę!
Wojny Rzeczypospolitej z Moskwą w pierwszej połowie XVII w.
a. po śmierci Iwana IV Groźnego (1584 r.) władzę objął jego syn, Fiodor I
– jego nieudolne rządy przyczyniły się do wzrostu znaczenia bojarów
– jego największym sukcesem było utworzenie patriarchatu w Moskwie
b. koniec dynastii Rurykowiczów
– śmierć Fiodora I (1598 r.)
– nowym władcą został bojar Borys Godunow
a. objęcie władzy przez Dymitra Samozwańca – przy wsparciu części bojarów
b. ślub Dymitra Samozwańca z Maryną Mniszchówną – Dymitr otrzymał pomoc polskich magnatów
c. zabójstwo Dymitra I i objęcie władzy przez Wasyla Szujskiego (1606 r.)
3. Druga dymitriada – pojawienie się Dymitra Samozwańca II – 1607 r.
a. został „rozpoznany” przez Marynę i niektórych polskich magnatów
b utworzenie ośrodka władzy w Tuszynie pod Moskwą
a. przyczyny ingerencji Polski w sprawy wewnętrzne Moskwy
– zawarcie sojuszu przez Wasyla Szujskiego ze Szwecją o wyraźnie antypolskim charakterze
– propozycja części bojarów oddania tronu carskiego Władysławowi – synowi Zygmunta III Wazy
b. przebieg interwencji polskiej w Rosji
– oblężenie Smoleńska
– zwycięstwo polskie pod Kłuszynem (hetman Stanisław Żółkiewski) – 1610 r.
– wkroczenie wojsk polskich pod dowództwem hetmana Stefana Żółkiewskiego do Moskwy
c. utrata Kremla przez Polaków
– wybuch antypolskiego powstania w Moskwie – 1611 r.
– kapitulacja polskiej załogi Kremla
d. objęcie tronu carskiego przez Michała Romanowa – początek dynastii Romanowów (1613 r.)
e. zawarcie polsko-rosyjskiego rozejmu w Dywilinie – 1619 r. – Polska otrzymała ziemie: czernihowską, smoleńską i siewierską
f. zawarcie pokoju w Polanowie (1634 r.)
– Moskwa odzyskała tylko wschodnie krańce ziem siewierskiej i smoleńskiej
– Władysław IV zrzekł się pretensji do tronu moskiewskiego
Pracuj ze źródłami
Hetman Żółkiewski pod Moskwą
4. 3. Apacze, traperzy i rewolwerowcy, czyli dziki wschód.PL
a. południowo-wschodnie ziemie wcielony do Korony w 1569 r. były pustoszone najazdami tatarskimi
b. narodziny Kozaczyzny
– Kozacy – zróżnicowana etnicznie ludność zamieszkująca Dzikie Pola (Zaporoże) i utrzymująca się gł. z łowiectwa i rabunków
– organizacja Kozaków zaporoskich
rada składająca się ze starszyzny kozackiej
dowództwo wojskowe sprawowali hetman i atamani
Sicz zaporoska – główna siedziba
– na południowym wschodzie Rzeczpospolita graniczyła z Chanatem Krymskim
– Tatarzy dokonywali najazdów na ziemie Rzeczypospolitej w celu zdobycia łupów i jasyru
a. Kozaków najeżdżali na ziemie tureckie
b. polscy magnaci ingerowali w wewnętrzne sprawy Mołdawii (lennik Turcji)
c. Tatarzy najeżdżali na ziemie polskie
d. poparcie króla Polski Zygmunta III Wazy dla Habsburgów, którzy byli w konflikcie z Turcją
e. idea Polski jako przedmurza chrześcijaństwa
3. Wojna z Turcją w latach 1620-1621
a. wkroczenie wojsk polskich pod dowództwem hetmana Stefana Żółkiewskiego do Mołdawii
– klęska wojsk polskich pod Cecorą – 1620 r.
– śmierć hetmana Stanisław Żółkiewskiego
b. wyprawa turecka na Polskę i obrona obozu warownego pod Chocimiem – 1621 r. (Jan Karol Chodkiewicz)
c. zawarcie pokoju hetmańskiego (1621 r.)
– granice pozostały bez zmian
– Polska zobowiązała się powstrzymywać najazdy kozackie na ziemie tureckie, a Turcy – tatarskie na Polskę
4. 4. Pokaż jaki z Ciebie Kozak!
Powstanie kozackie Bohdana Chmielnickiego
1. Narodziny kozaczyzny na Ukrainie
a. Ukraina została włączona do Polski w 1569 r. – unia lubelska
b. Kozacy – wolni, w większości prawosławni mieszkańcy Ukrainy
a. Zaporoże (Dzikie Pola) – obszar kształtowania się Kozaczyzny
b. organizacja kozaczyzny
– posiadali samorząd i własną organizację wojskową
– siedzibą władz był warowny obóz – Sicz
– jednym ze źródeł utrzymania były wyprawy łupieżcze na terytorium Turcji
c. Kozacy rejestrowi – Kozacy pobierających żołd od Rzeczypospolitej w zamian za gotowość do służby wojskowej
2. Przyczyny konfliktu na Ukrainie
a. dążenie króla do ograniczenia Kozaczyzny
b. dążenie szlachty i magnatów do narzucenia Kozakom poddaństwa
c. walka Kozaków o zachowanie przywilejów i powiększenie rejestru
d. zaostrzenie się konfliktów o podłożu:
– narodowościowym – polonizacja elity ukraińskiej
– wyznaniowym – rywalizacja wyznawców katolicyzmu, prawosławia i kościoła unickiego
e. rozczarowanie Kozaków rezygnacją króla Władysława IV z planów wojny z Turcją
f. zemsta Bohdana Chmielnickiego za osobiste krzywdy
a. wybuch powstania – 1648 r.
b. pierwsze sukcesy powstańców dzięki wsparciu wojsk tatarskich
– zwycięstwo pod Żółtymi Wodami
– zwycięstwo pod Korsuniem
– zwycięstwo pod Piławcami – 1648 r.
4. Eskalacja konfliktu
a. śmierć Władysława IV i elekcja Jana II Kazimierza – 1648 r.
b. obrona Zbaraża – pod dowództwem Jeremiego Wiśniowieckiego (1649 r.)
c. zawarcie ugody w Zborowie – 1649 r.
– zgoda króla na powiększenie rejestru kozackiego do 40 tys.
– mianowanie Bohdana Chmielnickiego hetmanem wojsk zaporoskich
– przyznanie biskupom prawosławnym godności senatorskiej
– zagwarantowanie urzędów na Ukrainie prawosławnej szlachcie
d. odrzucenie ugody zborowskiej i wznowienie działań wojennych
– zwycięstwo wojsk polskich pod Beresteczkiem –1651 r.
– klęska wojsk polskich pod Batohem w Mołdawii – 1652 r.
– ugoda w Żwańcu – powrót do warunków ugody zborowskiej (1653 r)
4. Wojna (13-letnia) z Moskwą
a. zawarcie przez Chmielnickiego ugody perejasławskiej z Rosją –1654 r.
– na mocy ugody perejasławskiej Ukraina miała zostać włączona do Rosji; stąd przyczyniła się ona do wybuchu wojny polsko-rosyjskiej
– klęski Litwy: pada Smoleńsk (1654) i Wilno (spalone - sierpień 1655)
– Moskwa zawiesiła działania z powodu najazdu szwedzkiego na Polskę w (21 VII 1655 r.)
b. unia w Hadziaczu – 1658 r.
– dążenie hetmana kozackiego, Iwana Wyhowskiego do porozumienia z Rzecząpospolitą
– plan utworzenia Rzeczpospolitej Trojga Narodów
c. wznowienie wojny polsko-moskiewskiej
– zwycięstwa wojsk polskich pod Połonką i Cudnowem – 1660 r.
– rozejm w Andruszowie – 1667 r. – utrata Ukrainy lewobrzeżnej wraz z Kijowem
4. 5a. Potop szwedzki
1. Geneza potopu szwedzkiego
a. sytuacja Polski
– osłabienie Polski spowodowane wojnami z Kozakami i Rosją
– wzrost opozycji wobec Jana II Kazimierza w Polsce – Hieronim Radziejowski
b. przyczyny agresji szwedzkiej
– dążenie króla szwedzkiego Karola X Gustawa do opanowania całego wybrzeża Bałtyku
– pretensje królów polskich do korony szwedzkiej
2. Początek działań wojennych – zwycięstwa szwedzkie
a. wojska polskie skapitulowały bez walki pod Ujściem
b. Janusz Radziwiłł w Kiejdanach oddał Litwę pod panowanie Karola X Gustawa
c. Jan II Kazimierz schronił się na Śląsku
d. kapitulacja załogi Krakowa
3. Wojna wyzwoleńcza ze Szwecją
a. nasilenie się oporu przeciw panowaniu szwedzkiemu
– przyczyną zmiany postawy Polaków było łamanie przez Szwedów praw szlacheckich i rabunkowa gospodarka wojsk szwedzkich
– punktem zwrotnym w wojnie było bezskuteczne oblężenie przez wojska szwedzkie klasztoru na Jasnej Górze w Częstochowie – przeor Augustyn Kordecki (18 XI-27 XII 1655 r.)
– rozwój – wojny partyzanckiej
– wojna podjazdowa – Stefan Czarniecki
– zawiązanie przez część szlachty konfederacji tyszowieckiej w obronie króla Jana II Kazimierza
– powrót Jana II Kazimierza do Polski
4. Walka dyplomatyczna
a. traktat rozbiorowy w Radnot (1656 r.) – plan podziału Polski między sąsiadów
b. układy welawsko-bydgoskie (1657 r.) – Polska przyznała Fryderykowi Wilhelmowi Hohenzollernowi pełną suwerenność w Prusach Książęcych
c. zbudowanie przez Polskę sojuszu antyszwedzkiego
5. Końcowa faza wojny
a. zwycięstwo wojsk polskich pod Warką
b. porażka wojsk polskich w trzydniowej bitwie pod Warszawą – (VII 1656 r.)
c wyprawa korpusu Stefana Czarneckiego z pomocą dla Danii
6. pokój w Oliwie – 1660 r.
– Szwecja zachowała większość Inflant
– Polska odzyskała część Inflant z Dyneburgiem
– potwierdzenie przez Polskę niezależności Prus Książęcych
Portret króla pędzla Daniela Schultza (domena publiczna); Stefan Czarniecki na obrazie Leona Kaplińskiego.
Tereny słowackie znalazły się w Polsce pierwszy raz za panowania Bolesława Chrobrego. W 1412 roku Polska odzyskała Spisz praktycznie za darmo. I 13 tamtejszych miasteczek nie wypuściła długo z rąk.
Polacy obronili Spiszan przed podbojem przez Sulejmana Wspaniałego. Tamtejszy starosta ocalił polską koronę podczas potopu szwedzkiego, wywożąc ją na Spisz, a potem pomógł królowi Janowi Kazimierzowi wrócić do kraju".
4.5. Czterech Jeźdzców apokalipsy i Polacy
Kryzys Rzeczypospolitej w XVII w.
1. Skutki wojena. duże straty demograficzne – zginęło lub zmarło około 1/3 ludności
b. ogromne zniszczenia miast i wsi
c. brak rąk do pracy przyczynił się do pogorszenia warunków życia chłopów
– wzrósł wymiar pańszczyzny
– uległo zaostrzeniu poddaństwo chłopów
2. Program reform Jana II Kazimierza
a. plany reform ustrojowych
– coroczne zwoływanie sejmów
– przyjmowanie uchwał większością 2/3 głosów (zniesienie liberum veto)
– utworzenie stałej rady rządzącej
– wprowadzenie cła generalnego i stałych podatków dla szlachty
b. zmiany w polityce zagranicznej
– ochłodzenie stosunków z Habsburgami
– zacieśnienie współpracy z Francją
a. zawiązywanie konfederacji przez nieopłacone wojsko
b. rokosz Lubomirskiego (Jerzy Lubomirski)
– rokosz przeciwko królowi Janowi II Kazimierzowi – 1665 r.
– klęska wojsk królewskich w bitwie pod Mątwami – 1666 r.
c. abdykacja Jana II Kazimierza – 1668 r.
4. Sytuacja wyznaniowa
a. kryzys tolerancji religijnej spowodowany wojnami z wyznawcami innych religii – ksenofobia
b. śluby lwowskie Jana II Kazimierza – zacieśnienie związków państwa z katolicyzmem – 1656 r.
c. wypędzenie z kraju arian – 1658 r.
- Reformy czy nowa wojna polsko-polska?
- Jan Kazimierz na sejmie 1661 roku, gdy argumentował konieczność wprowadzenia elekcji vivente rege, wypowiedział prorocze słowa, co stanie się jeśli Polska sie nie zreformuje:
- "Moskwa i Ruś odwołają się do ludów jednego z nimi języka i Litwę dla siebie przeznaczą; granice Wielkopolski staną otworem dla Brandenburczyka, a przypuszczać należy, iż [ten] o całe Prusy certować [starać się] zechce, wreszcie Dom Austriacki spoglądający łakomie na Kraków nie opuści dogodnej dla siebie sposobności i przy powszechnym rozrywaniu państwa nie wstrzyma się od zaboru".
- Kasandryczna wizja dalszych losów kraju, spełniła się sto lat później, tymczasem w 1672 roku, gdy wieść o upadku Kamieńca dotarła do Francji, Jan Kazimierz dostał ataku apopleksji i zmarł.
- Mątwy 1666
- "(...) pod Mątwami poległo lub zostało wymordowanych przez rozwścieczonych buntowników ponad 2500 żołnierzy królewskich, w tym ogromna większość dragonów. "Była to prawdziwa rzeź, a jednocześnie najkrwawsza bitwa na ziemiach polskich w XVII wieku" - pisał uczony.
- (...) Pod Mątwami formalnie zwyciężył Jerzy Sebastian Lubomirski, jednak w rzeczywistości przegrali wszyscy - z Rzeczpospolitą na czele. Życie stracili m.in. zasłużeni żołnierze Stefana Czarnieckiego (on sam zmarł półtora roku wcześniej). https://geekweek.interia.pl/historia/news-matwy-1666-zmysly-polakow-pomieszal-sam-szatan,nId,2918049#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=chrome
- Polska arcyatolicka? St. Kostka - Objawienie Włocha - Maryja Królową Poski
- 14 sierpnia 1607 roku w Neapolu we Włoszech spowiednikowi św. Stanisława [Kostki], jezuicie ojcu Juliuszowi Mancinelliemu, ukazała się w królewskiej purpurze Maryja z Dzieciątkiem Jezus na ręku, z klęczącym u Jej stóp św. Stanisławem Kostką, która powiedziała: „Czemu mnie Królową Polski nie zowiesz? Ja to królestwo wielce umiłowałam i wielkie rzeczy dlań zamierzam, ponieważ osobliwą miłością ku mnie pałają jego synowie”. Potem spojrzała na klęczącego u Jej stóp Stanisława Kostkę i rzekła: „Jemu tę łaskę zawdzięczasz!” Wiadomość ta dotarła do króla Polski Zygmunta III Wazy, księdza Piotra Skargi i zakonu jezuitów. Wkrótce też jezuici rozgłosili, że sama Bogurodzica ogłosiła się Królową Polski, że żadnemu innemu narodowi chrześcijańskiemu łaska taka nie była dana ani przedtem ani potem. Ponieważ zostało to przekazane przez Włocha, kapłana jezuitę, nikt Polakom nie może zarzucić, że sami Polacy to wymyślili. 8 maja 1610 roku ojciec Juliusz, mając 73 lata, wybrał się na pielgrzymkę do Polski, gdzie drugi raz ujrzał Maryję Królową podczas Mszy św. na Wawelu. Maryja powiedziała: „Ja jestem Królową Polski. Jestem Matką tego narodu, który jest mi bardzo drogi, więc wstawiaj się do mnie za nim i o pomyślność tej ziemi błagaj nieustannie, a ja ci zawsze będę, jakom jest teraz, miłościwą.” 15 sierpnia 1617 roku Ojciec Juliusz trzeci raz zobaczył Matkę Bożą, od której usłyszał: „Juliuszu, synu mój! Za cześć, jaką masz do mnie, Wniebowziętej, ujrzysz mnie za rok w chwale niebios. Tu jednak, na ziemi, nazywaj mnie zawsze Królową Polski.” Ojciec Juliusz umarł 15 sierpnia 1618 roku. Te trzy objawienia zostały uznane przez papieża Aleksandra VII. https://sppolonijna.edu.pl/nasz-patron/
- Wizyty Wazów na Śląsku Cieszyńskim
- Śląsk Cieszyński pełnił ważne funkcje komunikacyjne, stąd kilkukrotnie gościli tu m.in. władcy Polski: Henryk Walezy, oraz Wazowie: Władysław IV i Jan Kazimierz.
- Ten ostatni spędził tu wigilię roku 1655, kiedy to musiał uciekać przed Szwedzkim potopem i schronił się w Śląskim Głogówku, gdy jego sytuacja się nieco poprawiła, wyruszył by przez Cieszyn i Górne Węgry - okrężną drogą przedostać się do kraju.
- (...) Jan Kazimierz, młodszy brat i następca Władysława IV. Po najeździe Szwedów w 1655 roku musiał opuścić Rzeczypospolitą Obojga Narodów. Najpierw schronił się w Głogówku. Kiedy w grudniu 1655 roku sytuacja w kraju zaczęła ulegać poprawie, król postanowił wrócić, ale przez Słowację, czyli używając ówczesnych nazw: przez Górne Węgry. Przejeżdżał przez Cieszyn, gdzie - jak zanotowano miejskiej księdze rachunkowej - "na Frystuk se zastawil". W sumie królewska wizyta kosztowała miasto ponad 57 złotych (dla porównania na szpital mieszczański, czyli przytułek, wydano w ciągu roku 15 złotych)".
- "Władysław IV [w Strumieniu]
- W 1638 roku król Władysław IV Waza wybrał się do kurortu w austriackim Baden. W drodze powrotnej jechał przez Śląsk Cieszyński. Monarsze towarzyszył m.in. wojewoda bełski Jakub Sobieski (ojciec późniejszego króla Jana III), który w swoim pamiętniku zanotował pod datą 2 listopada 1638 roku: Jedliśmy obiad w Strumieniu, gdzie nam dziedziczka, z domu księżna Cieszyńska, żona książęcia Lichtensteina starego [Elżbieta Lukrecja], półmiski rozsełała i nagotowała się była na króla JM prosząc, aby do niej wstąpił na bankiet do domu. Sama jednak zajechała do miasteczka królowi JM drogę i witała, i prosiła królestwa Ich Mościów na bankiet, ale się król JM wymówił i nocował tego dnia w Pścinie [tj. w Pszczynie, czyli już poza granicami Księstwa Cieszyńskiego]".
- http://gazetacodzienna.pl/artykul/wiadomosci/wizyty-krolw-polskich-na-lasku-cieszynskim
- Dawny zajazd ''Pod Królem Polskim'', ul. Wyższa Brama 10 - to klasycystyczny budynek, zbudowany w 1815 r. (projekt arch. Floriana Jilga), będący własnością gminy ewangelickiej od 1879 r. Jego nazwa wiąże się podobno z przemarszem wojsk polskich pod Wiedeń w 1683 r.
- choć bardziej logiczne wyadje się połączenie go z Janem Kazimierzem, który faktycznie w Cieszynie był i mógł sie w miejscu tym pojawić, na pamiątkę czego z czasem nazwę przybrałą jedna z kamienic.
4. 6. Lew Lechistanu. Panowanie Jana III Sobieskiego
a. szlachta zdecydowała o wyborze „Piasta”, czyli Polaka
b. sformowanie się obozu malkontentów – opozycji antykrólewskiej
2. Wojna polsko-turecka w latach 1672-1673
a. przyczyny
– dążenie hetmana kozackiego Piotra Doroszenki do zjednoczenia podzielonej Kozaczyzny jako lenna tureckiego
– zaborcza polityka sułtana Mehmeda IV
b. przebieg wojny
– zajęcie przez wojska tureckie Kamieńca Podolskiego – 1672 r.
– pokój w Buczaczu – Polska oddała Turcji województwa podolskie, bracławskie i pozostałości kijowskiego i zobowiązała się do zapłacenia haraczu
– zwycięstwo wojsk polskich hetmana Jana Sobieskiego pod Chocimiem – 1673 r.
c. wznowienie wojny i rozejm w Żurawnie 1676 r.
– Polska odzyskała część prawobrzeżnej Ukrainy
– Turcja otrzymała Podole i Bracławszczyzna, ale zrezygnowała z haraczu
3. Elekcja Jana III Sobieskiego – 1674 r.
4. Odsiecz wiedeńska i zakończenie wojen polsko-tureckich
a. zawarcie antytureckiego sojuszu z Habsburgami
b. oblężenie Wiednia przez wojska tureckie pod wodza wielkiego wezyra Kara Mustafy
c. wyprawa wojsk polsko-litewskich pod dowództwem Jana III Sobieskiego z odsieczą Wiednia
– zwycięstwo wojsk koalicji antytureckiej w bitwie pod Wiedniem – 12 IX 1683 r.
– bitwa pod Parkanami
e. pokój w Karłowicach zawarty w 1699 r. – Polska odzyskała Podole i Bracławszczyznę
5. Ostanie lata panowania Jana III Sobieskiego
a. niepowodzenia w polityce zagranicznej
b. zawarcie z Rosją pokoju Grzymułtowskiego – 1686 r.
c. zaostrzenie się walki pomiędzy fakcjami magnackimi
- o szańcach:
- https://www.opevneni-sance.cz/pl/historyczna-fortyfikacja-szance/
- https://www.gotic.cz/pl/turystyka/380-wycieczki-po-historycznych-fortyfikacjach-obronnych-na-sza-cach-i-pomnik-przyrody-megonky
- http://daniel3ttt.bikestats.pl/1602782,Szance-Jablonkowskie.html
- https://zwrot.cz/2020/09/centrum-turystyczne-szance-jablonkowskie-zostalo-otwarte-przy-salwach-xvii-wiecznych-wojakow/
4. 7. Barok i sarmatyzm w Polsce
a. architektura kościelna
– kościół św. Piotra i Pawła w Krakowie – wzorowany na kościele il Gesù
– kalwarie – Sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej
b. barokowe budownictwo świeckie
– Pałac w Wilanowie
– Zamek Królewski w Warszawie (przebudowa)
– zamek Ossolińskich Krzyżtopór pod Ujazdem
– Pałac Krasickich w Warszawie
– dworki szlacheckie
2. Rzeźba i malarstwo barokowa w Polsce
–kolumna Zygmunta
– pomniki nagrobne
– portrety trumienne
3. Polska literatura barokowa
a. poezja
– Jan Andrzej Morsztyn
– Wacław Potocki – Wojna Chocimska
b. pamiętnikarstwo
– Jan Chryzostom Pasek
4. Nauka i oświata
a. osiągnięcia naukowe
– badania astronoma Jana Heweliusza
– Kasper Niesielski opracował herbarz
b. oświata
– spadek liczby szkół i obniżenie poziomu nauczania
– duża siła oddziaływania kolegiów jezuickich
5. Sarmatyzm
a. Ideologia sarmacka – przekonanie o szczególnej roli dziejowej
– mit pochodzenia – przekonanie o pochodzeniu od antycznych Sarmatów
– mit o przedmurzu chrześcijaństwa
– mit o idealnym ustroju państwowym
– mit o spichlerzu Europy
b. kultura sarmacka – charakteryzowała się gościnnością, wystawnością i zamiłowaniem do ceremoniałów
c. orientalizacja gustów – zwłaszcza w zakresie w stroju i broni
d. elementy stroju szlacheckiego
– żupan
– kontusz
– pas kontuszowy
– kołpak
– karabela
e. typowe postawy sarmackie
– kult złotej wolności
– ksenofobia – niechęć do cudzoziemców wynikające z zagrożenia zewnętrznego
– megalomania narodowa i stanowa
– powierzchowna religijność
Galeria ilustracji: Barok i sarmatyzm w Polsce
Podsumowanie rozdziału IV Od potęgi do kryzysu Rzeczypospolitej
- Początki rządów Wazów w Rzeczypospolitej
- 1. W 1587 r. doszło do podwójnej elekcji. Ostatecznie władcą Rzeczypospolitej został szwedzki królewicz - Zygmunt Waza.
- 2. Zygmunt III po śmierci ojca został tez królem Szwecji, ale zdetronizowano go po kilku latach. Dążenie do odzyskania tamtejszej korony było przyczyną wojen polsko- -szwedzkich. Pierwsza toczyła się w latach 1600-1611, a wojska Rzeczypospolitej zwyciężyły m.in. w 1605 r. pod Kircholmem.
- 3. W 1606 r. przeciw projektom króla mającym zwiększyć jego władzę wybuchł rokosz Zebrzydowskiego. W bitwie pod Guzowem rokoszanie ponieśli klęskę, mimo to władca musiał zrezygnować ze swoich planów.
- 4. W latach 20. XVII w. Rzeczpospolita stoczyła dwie wojny ze Szwecją. Szczególnie dotkliwa była druga z nich, gdy wróg wkroczył do Prus Książęcych i Królewskich. Zakończył ją rozejm w Starym Targu (Altmarku) w 1629 r, przedłużony w 1635 r, w Sztumskiej Wsi.
- Wojny z Moskwą w pierwszej połowie XVII wieku
- 1. Na przełomie XVI i XVII w. państwo moskiewskie przeżywało kryzys, zwany Wielką Smutą. Wygasła dynastia Rurykowiczów, a w kraju szerzyły się pogłoski o ocaleniu jej ostatniego przedstawiciela - carewicza Dymitra.
- 2. W 1604 r. rozpoczęły się dymitriady, których celem było osadzenie rzekomego Dymitra na tronie moskiewskim.
- Były to prywatne wyprawy magnaterii, lecz cieszące się aprobatą Zygmunta III.
- 3. W 1609 r. wybuchła wojna Rzeczypospolitej z państwem moskiewskim. Po wygranej pod Kłuszynem w 1610 r. Polacy zajęli Moskwę. Bojarzy zaproponowali tron królewiczowi Władysławowi Wazie, jednak pod warunkiem przejścia na prawosławie. W1612 r. polska załoga na Kremlu skapitulowała, a rok później carem został Michał Romanow. W 1619 r. zawarto rozejm w Dywilinie.
- 4. W 1632 r. po śmierci Zygmunta III władcą Rzeczypospo-litą szlachta wybrała jego syna Władysława.
- Wojny z Turcją w pierwszej połowie XVII wieku
- 1. Część Ukrainy zwaną Zaporożem zamieszkiwał' 3 którzy pozostawali poza systemem stanowym o organizację wojskową i podlegali atamanom. ich °tyi na Turcję przysparzały Rzeczypospolitej problemik
- 2. Na południowo-wschodnim krańcu Rzeczpo...
- 3. Przyczynami wojen polsko-tureckich były najazdvkV ków i Tatarów, ekspansja państwa sułtana w Euronpie, interwencje Rzeczypospolitej w Mołdawii i pomoc Habsburgom udzielana przez Zygmunta III.
- 4. Konflikt pomiędzy Turcją i Rzecząpospolitą w 1621 rozpoczął się w Mołdawii, gdzie pod Cecorą zwyciężyła armia sułtana. W kolejnym roku Polacy pod Chocimiem odparli turecki atak i zawarto pokój hetmański w 1624 r. jego warunki powtórzono w pokoju wieczystym.
- Powstanie kozackie
- 1. Przyczynami powstań kozackich były różnice wyznaniowe (Kozacy byli prawosławni) oraz kolonizacja Ukrainy przez polską szlachtę i magnaterię, co skutkowało nakładaniem powinności chłopskich na Kozaków i ogranicza-niem ich rejestru.
- 2. Na początku 1648 r. wybuchło powstanie kozackie, na którego czele stanął Bohdan Chmielnicki. W pierwszym roku walk wojska Rzeczypospolitej przegrywały kolejne bitwy, a oddziały wroga doszły pod Lwów i Zamość.
- 3. W 1648 r. po śmierci Władysława IV nowym władcą Rzeczypospolitej został jego brat Jan Kazimierz. W kolejnym roku po bitwie pod Zborowem zawarto zgodę, lecz działania militarne trwały do 1653 r.
- 4. W 1654 r. w Perejasławiu Chmielnicki oddał Kozaków i tereny naddnieprzańskiej Ukrainy pod władzę Moskwy. Wy-wołało to wojnę, która zakończyła się w 1667 r. rozejmem w Andruszowie, Rzeczpospolita poniosła straty terytorialne na rzecz państwa moskiewskiego.
- Potop szwedzki i kryzys Rzeczypospolitej
- W latach 1655-1660 toczyła się wojna Rzeczypospolitej ze Szwecją, nazwana potopem szwedzkim. Trudna sytuacja państwa polsko-litewskiego doprowadziła do podpisania traktatu o jego rozbiorze w 1656 r. w Radnot.
- W 1657 r, Jan Kazimierz zawarł z władcą Brandenburgii traktaty welawsko-bygdoskie, znoszące zależność lenną prus Książęcych od Rzeczypospolitej. Wojnę ze Szwecją zakończył pokój w Oliwie w 1660 r. Państwo to uzyskało potwierdzenie praw do Inflant, a Jan Kazimierz zrzekł się pretensji do szwedzkiej korony.
- Rzeczpospolita była krajem zniszczonym w wyniku wojen w XVII w. Spadła liczba ludności, szerzyły się choroby i głód, kryzys gospodarczy dotknął wszystkie stany społeczne. Wzrastała też niechęć do innowierców i cudzoziemców. W polityce dominującą pozycję miała magnatería. W 1652 r. doszło do pierwszego zerwania sejmu.
- Jan Kazimierz chciał przeprowadzić reformy wewnętrzne i elekcję vívente rege. Spotkało się to ze sprzeciwem szlachty. Wybuchł rokosz Lubomirskiego (1665-1666), który zakończył się przegraną wojsk królewskich pod Mątwami i ugodą. W 1668 r. Jan Kazimierz abdykował.
- Barok i sarmatyzm w Rzeczypospolitej
- 1. Barok w państwie polsko-litewskkn rozwija) się od końca XVI do początków XVIII w. Szybkie upowszechnianie tego stylu było możliwe dzięki wprowadzaniu zasad soboru trydenckiego i działalności jezuitów, a także mecenatowi królewskiemu, kościelnemu i magnackiemu.
- 2 Powstawały liczne budowle sakralne. Budowano również wiele posiadłości i rezydencji, a także dworków szlacheckich. W malarstwie polską specyfiką był portret trumienny, realistycznie przedstawiający zmarłego.
- 3. Szkolnictwo w coraz większym stopniu było przejmowane przez zakony jezuitów i pijarów. Rozwój nauki nie był tak dynamiczny jak w renesansie.
- 4. Polska literatura baroku czerpała z literatury europejskiej (poezja dworska) i kultury sarmackiej (poezja ziemiańska, pamiętniki, silva rerum).
- 5. W XVII w. upowszechnił się mit sarmacki, wywodzący po-chodzenie szlachty od plemion Sarmatów. Wiązano z rum również pochwałę „złotej wolności", czyli przywilejów nadanych tej warstwie społecznej. Szlachta uważała też Rzeczpospolitą za przedmurze chrześcijaństwa, w czym utwierdzały ją wojny prowadzone z muzułmanami.
- Panowanie Jana III Sobieskiego
- 1. W latach 1669-1773 władcą Rzeczypospolitej był Michał Korybut Wiśniowiecki. W tym czasie doszło do wojny z Turcją i podpisania w 1672 r. traktatu w Buczaczu. Na jego podstawie państwo polsko-litewskie utraciło część terytorium i miało płacić co rok haracz sułtanowi.
- 2. W 1674 r. królem wybrano Jana III Sobieskiego. Prowadzone przez niego działania militarne przyniosły podpisanie w 1676 r. w Żurawnie rozejmu z Turkami 1 odzyskano część terytorium i zniesiono obowiązek płacenia haraczu.
- 3. Sobieski początkowo prowadził politykę profrancuską, jednak nie przyniosła ona odzyskania Prus Książęcych. Dlatego wybrał sojusz z Habsburgami i w 1683 r. wyruszył wspomóc obronę Wiednia przed Turkami. Zwycięska bitwa dla wojsk sprzymierzonych odbyła się 12 września.
- 4. W 1686 r. Rzeczpospolita zawarła z Rosją pokój Grzymułtowskiego, w którym utraciła lewobrzeżną Ukrainę oraz ziemie smoleńską i czernihowską. Już po śmierci Sobieskiego na mocy zawartego i Turcją pokoju w Karłowicach w 1699 r. państwo polsko-litewskie odzyskało Podole.
- 1605 r. – bitwa pod Kircholmem
- 1606 r. – rokosz Zebrzydowskiego/rokosz sandomierski
- 1610 r. – bitwa pod Kłuszynem
- 1619 r. – rozejm w Dywilinie z Rosją
- 1620 r. – bitwa pod Cecorą
- 1621 r. – oblężenie Chocimia przez wojska tureckie
- 1627 r. – bitwa pod Oliwą
- 1629 r. – bitwa pod Trzcianą
- 1629 r. – rozejm w Starym Targu ze Szwecją
- 1632 r. – śmierć Zygmunta III
- 1632 r. –elekcja Władysława IV
- 1634 r. – pokój w Polanowie z Rosją
- 1635 r. – rozejm w Sztumskiej Wsi ze Szwecją
- 1648 r. – wybuch powstania Bohdana Chmielnickiego
- 1648 r. – bitwa pod Żółtymi wodami
- 1648 r. – bitwa pod Piławcami
- 1648 r. – koronacja Jana Kazimierza
- 1649 r. – ugoda zborowska z Kozakami
- 1651 r. – bitwa pod Beresteczkiem
- 1654 r. – ugoda perejasławska
- 1655 r. – początek „potopu szwedzkiego”
- 1658 r. – unia w Hadziaczu
- 1660 r. – zawarcie pokoju oliwskiego ze Szwecją
- 1665 r. – rokosz Lubomirskiego
- 1667 r. – rozejm w Andruszowie z Rosją
- 1672 r. – zawarcie traktatu w Buczaczu z Turcją
- 1673 r. – zwycięstwo Jana Sobieskiego pod Chocimiem
- 1683 r. – odsiecz wiedeńska
- 1683 r. – bitwa pod Parkanami
- 1686 r. – pokój Grzymułtowskiego z Rosją
- 1697 r. elekcja Augusta II Mocnego
- 1699 r. – pokój w Karłowicach z Turcją
- Od potęgi do kryzysu Rzeczypospolitej. Galeria postaci
- Borys Godunow
- Chmielnicki Bohdan
- Chodkiewicz Jan Karol
- Czarniecki Stefan
- Doroszenko Piotr
- Dymitr Samozwaniec I
- Dymitr Samozwaniec II
- Fryderyk Wilhelm
- Gustaw II Adolf
- Heweliusz Jan
- Iwan IV Groźny
- Jan II Kazimierz
- Jan III Sobieski
- Lubomirski Jerzy
- Karol IX Sudermański
- Karol X Gustaw
- Koniecpolski Stanisław
- Maksymilian II Habsburg
- Mehmed IV
- Michał Korybut Wiśniowiecki
- Michał Romanow
- Morsztyn Jan Andrzej
- Pasek Jan Chryzostom
- Potocki Wacław
- Radziejowski Hieronim
- Radziwiłł Janusz
- Stefan Batory
- Wasyl IV Szujski
- Władysław IV Waza
- Wyhowski Iwan
- Zamojski Jan
- Zebrzydowski Mikołaj
- Zygmunt III Waza
- Żółkiewski Stanisław
- Katalog nazw
- arianie
- ataman
- dymitriady
- dnastia Wazów/Wazowie
- hetman
- Inflanty
- jezuici
- kalwaria
- Kamieniec Podolski
- konfederacja tyszowiecka
- Kościół unicki/unici
- Kozacy
- Liga Święta 1684
- pacta conventa
- pokój Grzymułtowskiego
- pokój w Buczaczu
- pokój w Karłowicach
- pokój w oliwie
- pokój w Polanowie
- Prusy Królewskie
- rejestr kozacki
- rokosz Lubomirskiego
- rokosz Zebrzydowskiego/rokosz sandomierski
- rozejm w Andruszowie
- rozejm w Dywilinie
- rozejm w Mitawie
- rozejm w Starym Targu/rozejm w Altmarku
- rozejm w Sztumskiej Wsi
- rozejm w Żurawnie
- sarmatyzm
- sejm inkwizycyjny
- sejmiki ziemskie
- sicz zaporoska
- Smoleńsk
- traktat w Radnot
- ugoda w perejasławiu
- ugoda zborowska
- układy welawsko-bydgoskie
- Ukraina
- unia lubelska
- unia w Hadziaczu
- unici/Kościół unicki
- Wielka Smuta
- Zaporoże
- Od potęgi do kryzysu Rzeczypospolitej. Słowniczek pojęć
- abdykacja
- elekcja
- elekcja vivente rege
- haracz
- kontrreformacja
- kontrybucja wojenna
- ksenofobia
- lenno
- liberum veto
- megalomania
- pańszczyzna
- partyzantka/wojna szarpana
- pospolite ruszenie
- regaliści
- rokosz
- rozejm