Znaczniejsze epidemie w Krakowie, Cieszynie i Bielsku i ich ofiary. Tabela przygotowana przez W. Grajewskiego (przy pomocy AI, tj. Chat GPT)
Szurman - Kronika
A. Kaufmann pisał ok. 1830 roku o dżumie itp. w Cieszynie:
"W r. 1585 okropna dżuma nawiedziła miasto, pochłaniając ponad 3 tysiące osób. Większość zmarłych pochowano na nowym cmentarzu".
"Poza nadmienionym utrapieniem wojennym i sporami granicznymi miasto
jak i księstwo zagrożone zostało w roku 1678 przez dżumę, która wybuchła w sąsiedniej Polsce, szczególnie grasując w Krakowie. Celem wstrzymania rozpowszechnienia się tej plagi stworzono kordon sanitarny, w którego skład miasto musiało włączyć własny oddział, na czele którego jako komendant stanął mieszczanin cieszyński Jerzy Mączka.
W latach następnych to zło objęło stacjonujący w mieście garnizon pułku baro-
na Knigicha. Celem ulokowania w odosobnieniu chorej załogi wyznaczono
w mieście 17 pustych domów. Spowodowało to jednak zarażenie kilku rodzin miesz-
czańskich, które zmarły na tę chorobę. (...)
Irlandzkie wojska pomocnicze w czasie swego krótkiego pobytu w Cieszynie
1693 dotknięte zostały podobną chorobą i tylko zręczności i działaniom doktora
medycyny Neuhausa miasto zawdzięcza to, że choroba nie rozprzestrzeniła się.
Są to najbardziej pamiętne wydarzenia tyczące naszego miasta w czasie 50-
letniego prawie panowania cesarza Leopolda I, który nie tylko sam zmuszony był do
prowadzenia stale wojen, lecz synom swym pozostawił nową wojnę, związaną
z hiszpańskim następstwem tronu".